معنی متشاوظ - جستجوی لغت در جدول جو

متشاوظ(مُ تَ وِ)

لغت نامه دهخدا

متشابک

آنچه به هم مربوط است، شبکه شبکه

فرهنگ فارسی عمید

متشاغل

آنکه خود را به کاری مشغول سازد

فرهنگ فارسی عمید

متشاعر

کسی که خود را شاعر می پندارد و تظاهر به شاعری می کند

فرهنگ فارسی عمید

متشاکل

همانند، مانند هم، مثل یکدیگر، شبیه، نظیر

فرهنگ فارسی عمید

متشابه

مانند هم، همانند، مقابل محکم، آیه ای که معنی واقعی آن معلوم نیست

فرهنگ فارسی عمید

تشاوظ

(اِ کِ)

با هم دشنام دادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). یکدیگر را دشنام دادن و تشاتم. (از متن اللغه). دشنام دادن به یکدیگر. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

متشاور

(مُ تَ وِ)

کنکاش کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مشغول به کنکاش و مشاورت. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشاور شود

لغت نامه دهخدا

متشاوس

(مُ تَ وِ)

نگرنده به گوشۀ چشم از تکبر یا از غضب. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که از روی تکبر و یا خشم بر گوشۀ چشم می نگرد و رخساره را کج می کند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشاوس شود

لغت نامه دهخدا

متشاوف

(مُ تَ وِ)

اهانت کننده، بیمناک و ترسناک. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متشاول

(مُ تَ وِ)

حمله کننده به نیزه و جز آن بسوی یکدیگر. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مر یکدیگر رانیزه زننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشاول شود

لغت نامه دهخدا

متشاکس

سخت گیر چانه زن بد خوی سخت گیر و چانه زن: گرد هوا ها و آرزوانهاء مختلف و از آن زن و بچگان خود مگرد که شرکاء متشاکس اند هر کس را فرمان مختلف است

معنی متشاوظ - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما