معنی مترکح - جستجوی لغت در جدول جو

فراخ شدن و فراخ نشستن در مجلس. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دست در کاری کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، درنگ نمودن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، تصرف کردن در کار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : اخطار خطیرو اغنام کثیر... بحیطۀ ترکح درآمده اکراد... مطیع امر گردون مطاع گشتند. (درۀ نادره چ شهیدی ص 334)

لغت نامه دهخدا

مفرکح

(مُ فَ کَ)

فرکاح. (منتهی الارب). آنکه دو طرف سرین او مرتفع و دبر وی برآمده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مرتکح

(مُ تَ کِ)

تکیه کننده. اعتماد نماینده. (آنندراج). نعت فاعلی است از ارتکاح. رجوع به ارتکاح شود

لغت نامه دهخدا

مترشح

(مُ تَ رَشْ شِ)

تراونده. (آنندراج) (غیاث). ترشح کننده. تراوندۀ چیزی از چیزی: شیری بود پرهیزگار... باطنی مترشح از خصایص حلم و کم آزاری... (مرزبان نامه، از فرهنگ فارسی معین) ، تربیت شده. مربی. مرشح: و اباً عن جد مترشحان مناصب بلند و متقلدان مراتب ارجمند. (نسائم الاسحار، بنقل فرهنگ فارسی ایضاً) ، شتر بچه که با مادر رفتن تواند. (آنندراج). و رجوع به ترشح شود، شایسته. لایق. درخور. سزاوار: در دودمان او کسی نبود که شایستگی پادشاهی داشتی انصار و اعوان و آزاد و بندۀ او محتاج گشتند به کسی که سرداری ایشان را شایسته و مترشح باشد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 24). اولیاء دولت دیلم در اختیار کسی از دودمان ملک که پادشاهی را مترشح باشد مشاورت کردند. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 84). و رجوع به ترشح شود

لغت نامه دهخدا

مترضح

(مُ تَ رَضْ ضِ)

ریز ریز شده. (از منتهی الارب). کوفته و سحق شده وریز ریز شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به ترضح شود

لغت نامه دهخدا

مترکب

(مُ تَ رَکْ کَ)

چیزی در چیزی نشسته. (منتهی الارب). نشانیده و درج کرده و در میان نهاده. (ناظم الاطباء) ، بالا رفته و سوار شده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

مترکل

(مُ تَ رَکْ کِ)

کسی که پای خود را بر چیزی می نهد مانند آن که پای به روی بیل می گذارد تا آن را بزمین فروکند. (ناظم الاطباء). لگدزننده بر زمین تا بیل فرورود به زمین. (از منتهی الارب). و رجوع به ترکل شود

لغت نامه دهخدا

مترکن

(مُ تَ رَکْ کِ)

استوار. (آنندراج). ثابت و استوار و محکم و برقرار. (ناظم الاطباء) ، صاحب وقار. (آنندراج). باوقار و ساکن. (ناظم الاطباء). و رجوع به ترکن شود

لغت نامه دهخدا

مترنح

(مُ تَ رَنْ نِ)

ناونده از مستی. (آنندراج). افتان و خیزان حرکت کننده از مستی. (ناظم الاطباء) ، کسی که اندک شراب می آشامد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به ترنح شود

لغت نامه دهخدا

متروح

(مُ تَ رَوْ وِ)

گیاه بالنده. (آنندراج). گیاهی که می بالد و بلند می شود. (ناظم الاطباء) ، آن که به مروحه باد کند. (آنندراج) ، کسی که با بادزن باد می زند. (ناظم الاطباء) ، آبی که بوی چیزی گیرد از جهت قرب. (آنندراج). آبی که از جهت نزدیکی به چیزی بوی آن را گیرد. (ناظم الاطباء) ، درخت دوباره برگ آورنده. (از منتهی الارب). درختی که دوباره برگ می آورد. (ناظم الاطباء) ، کسی که در شبانگاه میرود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تروح شود

لغت نامه دهخدا

متراح

(مِ)

ناقه ای که زود شیر کم کند. ج، متاریح. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متربح

(مُ تَ رَبْ بِ)

سرگشته و سرگردان و حیران. (ناظم الاطباء). سرگشته. (از منتهی الارب). و رجوع به تربح شود

لغت نامه دهخدا

مترجح

(مُ تَ رَجْ جِ)

گراینده و جنبنده. (آنندراج). جنبیده و از این طرف به آن طرف در هوا حرکت داده شده. (ناظم الاطباء) ، مایل گرداننده. (آنندراج). راجح و مایل به چربیده و فزون آمده. (ناظم الاطباء). و رجوع به ترجح شود

لغت نامه دهخدا

مترح

(مُ تَرْ رَ)

جامۀ سیررنگ. (منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد) (از محیط المحیط) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، زندگانی تنگ. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، سیل اندک که زود منقطع گردد. (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا