معنی متداومه - جستجوی لغت در جدول جو

متداومه

لغت نامه دهخدا

مداومت

پیوسته در کاری بودن، دوام دادن، ادامه دادن، پایداری و ثبات در کاری

فرهنگ فارسی عمید

متناوم

خودرابه خواب زننده،

فرهنگ فارسی عمید

متداخله

(مُ تَ خِ لَ/ لِ)

مؤنث متداخل و رجوع به متداخل شود.
- حمای متداخله، آن است که تب اول، آخر نشده باشد که دیگری پیدا شود. (بحرالجواهر، یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

متقادمه

(مُ تَ دِ مَ)

مؤنث متقادم: ادوار متقادمه. (فرهنگ فارسی معین). تأنیث متقادم. کهن. کهنه. مزمنه. مقابل حدیثه: وهو (ای اسارون) مقو للکبد والمعده نافع من اوجاعها المتقادمه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به متقادم شود

لغت نامه دهخدا

متعاونه

(مُ تَ وِ نَ)

زن کلان سال تندار. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زن میانه سال تنومند قوی هیکل. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متلاحمه

(مُ تَ حِ مَ)

شکستگی سر که به گوشت رسیده باشد. (صراح اللغه). قسمتی از شکستگی سر که جراحت از گوشت بگذرد و بر آن پوست که بر استخوان پوشیده است برسد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). شجه، یعنی شکستگی که به گوشت رسیده باشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). شکستگی که بگوشت رسد و به سمحاق نرسد. (بحرالجواهر). آن جراحت که از پوست بگذرد و بسمحاق نرسد. (مهذب الاسماء). جارمه. باذله (در شکستگی سر). (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، امراءه متلاحمه، زن تنگ کس از بسیاری گوشت کرانۀ آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). زنی که فرج وی از بسیاری گوشت کرانۀ آن تنگ باشد. (ناظم الاطباء). زن تنگ فرج. (مهذب الاسماء) ، زن که کسی جماع آن نتواند. (منتهی الارب) (آنندراج). زنی که کس با وی جماع نتواند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متفاوته

(مُ تَ وِتَ)

مؤنث متفاوت: و بر سطح دیگر انواع نغمات و اصناف اصوات و ایقاع نقرات و ازمنۀ متفاوته و متناسبه... نشان کرد. (سندبادنامه ص 65)

لغت نامه دهخدا

متاأمه

(سَ هََ جَ)

متاءمه. توأم پیدا شدن. یقال تاءم اخاه . (منتهی الارب). توأم زائیده شدن با برادر خود. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دوگانه تار و پود بافتن جامه را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ازناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، روشی آوردن اسب بعد روشی. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). تاختن آوردن اسب پس تاختن. (از تاج العروس)

متاءَمه. توأم پیدا شدن. یقال تاءَم َ اخاه ُ. (منتهی الارب). توأم زائیده شدن با برادر خود. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دوگانه تار و پود بافتن جامه را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ازناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، روشی آوردن اسب بعد روشی. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). تاختن آوردن اسب پس تاختن. (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

متزاوجه

(مُ تَ وِ جَ)

مؤنث متزاوج. رجوع به تزاوج و مادۀ قبل شود.
- حروف متزاوجه، حروف متشابه. و رجوع به حروف متزاوجه و متشابه شود

لغت نامه دهخدا

مداومه

(شُ رَ)

بر کاری ایستادن. (از منتهی الارب) (دستور الاخوان). مواظبت کردن برامری. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (از زوزنی) ، درنگ نمودن در کاری. (از منتهی الارب). تأنی. (متن اللغه) (اقرب الموارد) ، دوام کاری را طلب کردن. (از اقرب الموارد). همیشه داشتن چیزی را. (از منتهی الارب). محافظت. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

متداوم

(مُ تَ وِ)

کسی که لازم گیرد و پایدار ماند. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تداوم شود

لغت نامه دهخدا

متداوله

(مُ تَ وَ / وِ لَ / لِ)

از متداوله عربی، اسم فاعل. مؤنث متداول. ج، متداولات و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

متداوله

(مُ تَ وَ لَ)

از یکدیگر نوبت به نوبت گرفته شده و دست به دست گردانیده شده. (آنندراج) (غیاث) ، مأخوذ ازتازی، رایج و روان و معمول و معلوم و رسمی و معهود. (ناظم الاطباء). مؤنث متداول: مرد صادق القول راست گفتار ساده لوح بود و در اکتساب علوم متداوله کماینبغی کوشیده... (عالم آرا، از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

متدارکه

(مُ تَ رِ کَ)

دریابنده چیزی را که از دست رفته باشد. (آنندراج). مؤنث متدارک. و رجوع به متدارک شود

لغت نامه دهخدا

متالمه

متالمه در فارسی مونث متالم: دردمند درد کشیده مونث متالم جمع متالمات

معنی متداومه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما