معنی متحاکم در فرهنگ فارسی عمید

آنکه با طرف دعوی نزد حاکم می رود

معنی متحاکم در لغت نامه دهخدا

با یکدیگر نزدیک حاکم شونده. (آنندراج). کسی که با خصم نزدیک حاکم شود. (ناظم الاطباء). با طرف دعوی نزد حاکم رونده. و رجوع به تحاکم شود

معنی متحاکم در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه با طرف دعوی نزد حاکم رود

معنی متحاکم در فرهنگ فارسی معین

با طرف دعوی نزد حاکم رونده

معنی متحاکم - جستجوی لغت در جدول جو

متحاکم

فرهنگ فارسی عمید

متحاکم

لغت نامه دهخدا

متحاکم

فرهنگ لغت هوشیار

متحاکم

فرهنگ فارسی معین

متراکم

روی هم جمع شده، انبوه، فشرده

فرهنگ فارسی عمید

متحالم

(مُ تَ لِ)

حلیم نماینده از خود که نباشد. (آنندراج). کسی که خود را حلیم پندارد وحلیم نباشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحالم شود

لغت نامه دهخدا

متراکم

(مُ تَ کِ)

گردآینده و بر هم نشیننده. (آنندراج). بر هم نشیننده و گردآینده. (غیاث) ، گردآمده و برروی هم نشسته. (ناظم الاطباء). برروی یکدیگر گرد شده. (یاد داشت به خط مرحوم دهخدا) ، کنایه از هجوم و انبوهی کننده. (غیاث). هجوم کننده و انبوهی نماینده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تراکم شود.
- متراکم شدن، گرد آمده شدن به روی هم و یک جا جمع شدن و به روی هم افتادن. (ناظم الاطباء). بر روی یکدیگر گرد آمدن. بر یکدیگر انباشته شدن چیزی یا امری

لغت نامه دهخدا