- متحاوز (مُ تَ وِ)
دو گروه از هم به کرانه شونده. (آنندراج). از یک دگر پشت دهنده وفرار کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحاوز شود
معنی متحاوز - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ وِ)
لغت نامه دهخدا
خود را ’احوص’ وانماینده. (آنندراج). خود را ’احوص’ وانمود کننده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تحاوص و احوص شود
(اِ)
لغت نامه دهخدا
به کرانه شدن دو گروه از یکدیگر. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). تحاوز دو فریق، عدول کردن آنان از یکدیگر. (از اقرب الموارد) (قطر المحیط)
(مُ تَ وِ)
لغت نامه دهخدا
چشم پوشنده و اغماض کننده. (منتهی الارب) (آنندراج). آن که چشم می پوشد و اغماض می کند. (ناظم الاطباء) ، درگذرنده از گناه و آمرزندۀ گناه. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، از حد درگذرنده. (از منتهی الارب) (آنندراج). از حد درگذرنده و بیرون روندۀ از حد. (ناظم الاطباء). متعدی و آن که از حدود خود در می گذرد و تجاوز می کند و گستاخ. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)
(مُ تَ جِ)
لغت نامه دهخدا
از یکدیگر باز شده در حرب. (آنندراج). دو گروه از هم باز شدۀ در حرب. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، آرزومند به مخالفت. (ناظم الاطباء) ، آن که متعرض می شود و یا مانعی می اندازد در راه دیگری. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحاجز شود
(مُ تَ وِ)
لغت نامه دهخدا
با یکدیگر سخن گوینده. (آنندراج). با هم سخن گوینده. (از اقرب الموارد). و رجوع به تحاور شود
(مُ تَ حَوْ وِ)
لغت نامه دهخدا
بر خود پیچیده و مجتمع شده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، یک سو رفته و گوشه نشین. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحوز شود
افزون، بیش، تجاوزگر، درازدست، متجاسر، متعدی، متهاجم، معتد
