- متجزی
تجزیه شونده، جزءجزءشونده
معنی متجزی - جستجوی لغت در جدول جو
- متجزی(مُ تَ جَزْ زی)
از ’ج زء’، پاره پاره گردیده. (آنندراج). جزٔجزٔشده. (ناظم الاطباء) ، پاره پاره گردنده. (فرهنگ فارسی معین) ، تجزیه شونده. (فرهنگ فارسی معین) : و این صنع بر این جوهر متجزی متکثر که جسم است به فرمان کسی افتاده تا بدین هیأت شده است. (جامعالحکمتین از فرهنگ فارسی ایضاً). و رجوع به تجزی و مادۀ قبل شود، (اصطلاح اصولی) کسی که قائل به تجزیه در اجتهاد است یعنی در برخی از مسائل شرعی مجتهد باشد و تواند آنها را به استناد دلائل لازم، استخراج و استنباط کند. (از فرهنگ علوم سیدجعفر سجادی)
- متجزی
پاره پاره گردیده، تجزیه شونده
- متجزی((مُ تَ جَ زِّ))
تجزیه شونده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ جَلْ لی)
لغت نامه دهخدا
ظاهر شونده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، روشن و آشکار. (آنندراج) (غیاث). تابدار و روشن وباشکوه و درخشان و آشکار و هویدا. (ناظم الاطباء).
- متجلی شدن، ظاهر و آشکار شدن: و در زمرۀ صاحبدلان متجلی نشود مگر آنگه که متحلی شود به زیور قبول امیرکبیر... (گلستان چ فروغی ص 8).
، تغییرصورت داده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
- متجلی شدن، ظاهر و آشکار شدن: و در زمرۀ صاحبدلان متجلی نشود مگر آنگه که متحلی شود به زیور قبول امیرکبیر... (گلستان چ فروغی ص 8).
، تغییرصورت داده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
(شَ شَ حَ)
لغت نامه دهخدا
بی نیاز کردن از چیزی یا کسی، مجزاه (م / م ) ، لغتی است در همزه. (از منتهی الارب). و رجوع به مجزء (م ز ء / م ز ء) شود
(مَ زی ی)
لغت نامه دهخدا
جزاداده شده. پاداش داده شده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : الناس مجزیون باعمالهم. (امثال و حکم ج 1 ص 276)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
جزء جزء شدن و قبول تجزیه کردن. (فرهنگ نظام). تجزی که در میان فقها بیاء معمول است و گویند تجزی در اجتهاد ممکن است یا نه در اصل تجزؤ به همزه است. (خیام پور. نشریۀ دانشکدۀ ادبیات تبریز سال اول شمارۀ 2) ، (اصطلاح علم اصول) تجزی در اصطلاح علمای اصول آنست که کسی در یک یا چند باب از مسائل فقه بمرحلۀ اجتهاد رسیده باشد، نه در تمام ابواب فقه و تجزی نزد اصولیان محل خلاف است و بر فرض امکان متجزی میتواند در مسائلی که در آن مجتهد است بعلم خود عمل کند و در مسائل دیگر محتاج به تقلید است
(جَ)
لغت نامه دهخدا
صفت موجز. اختصار. ایجاز. مختصر بودن. موجز بودن:
پند حجت را بخوان و درس کن زیرا که هست
چون قران از محکمی وز نیکویی و موجزی.
ناصرخسرو
پند حجت را بخوان و درس کن زیرا که هست
چون قران از محکمی وز نیکویی و موجزی.
ناصرخسرو
(مُ تَ)
لغت نامه دهخدا
پاداش عمل خواهنده. (آنندراج). کسی که پاداش و جزای کار خود را می خواهد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(مُ تَ)
لغت نامه دهخدا
متقاضی. (منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد). به معنی متقاضی و تقاضاکننده وام. (آنندراج). مبرم و متقاضی و تقاضا کننده و وام خواه. (ناظم الاطباء). و رجوع به تجازی شود
(مُ تَ عَزْ زی)
لغت نامه دهخدا
نسبت پذیرنده. (آنندراج). منسوب و متعلق و نسبت داده شده. (ناظم الاطباء) ، کسی که دعوی نسبت می کند خواه راست باشد و یا دروغ. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعزی شود
(مُ تَ نَزْ زی)
لغت نامه دهخدا
شرانگیز. یقال انه لمتنز الی الشر، او شرانگیز و عربده گر است. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)
(مُ تَ جَمْ می)
لغت نامه دهخدا
جماعت مجتمعشده. (آنندراج). فراهم آورده شده و جمعشده. (ناظم الاطباء). آن که می برد خود را با دیگری در زیر یک بالاپوش. (ناظم الاطباء) ، گیرنده، پوشنده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تجمی شود
(مُ تَ جَنْ نی)
لغت نامه دهخدا
منسوب کننده کسی را به گناهی که نکرده است. (آنندراج). تهمت زنندۀ گناه به کسی. (ناظم الاطباء) ، میوه چیننده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
(مُ تَ زَجْ جی)
لغت نامه دهخدا
بس کننده به چیزی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). راضی به چیز اندک. (ناظم الاطباء). و رجوع به تزجی شود
(مُ تَ جَزْ زِءْ)
لغت نامه دهخدا
پاره پاره شده و جزء جزء شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، پسنده و راضی و خشنود. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به مادۀ بعد شود
بخش شدن لختش (لخت جز) قسمت شدن بهره شدن: غیر قابل تجزی، جمع تجزیات
بی بخش بخش ناپذیر غیرقابل قسمت تجزیه ناپذیر: (اما مذهب مردمانی که پنداشتند که مادت جسمی جزوها اند نا متجزی... مذهبی خطاست)
آشکار، تابان، جلوه گر، روشن، ظاهر، نمایان