- متتالیه(مُ تَ یَ)
به معنی پی در پی آینده و پس یکدیگر رونده، مأخوذ از تلو بضمتین و تشدید واو بمعنی در پی کسی رفتن. (آنندراج) (غیاث). و رجوع به متتالی و تتالی شود
معنی متتالیه - جستجوی لغت در جدول جو
- متتالیه
متتالیه در فارسی مونث متتالی در پی آیند مونث متتالی جمع متتالیات
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ یِ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث متلاقی.
- خطوط متلاقیه، خطوطی که به یکدیگر تلاقی کنند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
و رجوع به مادۀ قبل شود
- خطوط متلاقیه، خطوطی که به یکدیگر تلاقی کنند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
و رجوع به مادۀ قبل شود
(مُ تَ لِءْ)
لغت نامه دهخدا
فراهم آینده و انبوهی کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب). گرد آمده و فراهم آمده. (از ناظم الاطباء). رجوع به تمالؤ شود، همدل و یک جهت. (ناظم الاطباء). با هم و همدل. (از فرهنگ جانسون)
(مُ تَ یَ)
لغت نامه دهخدا
متواطئه. مؤنث متواطی.
- اسماء متواطیه، مانند اطلاق لفظ مردم بر معنی که در اشخاص بسیار موجود است و آن را اسماء متواطیه خوانند. (اساس الاقتباس ص 12). و رجوع به متواطی ٔ شود
- اسماء متواطیه، مانند اطلاق لفظ مردم بر معنی که در اشخاص بسیار موجود است و آن را اسماء متواطیه خوانند. (اساس الاقتباس ص 12). و رجوع به متواطی ٔ شود
(مُ تَ یَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث متوازی. ج، متوازیات: خطوط متوازیه خطوطی است که هر چند به لانهایه بروند بایکدیگر تلاقی نکنند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(مُ تَ یَ / مُ یَ)
لغت نامه دهخدا
متواریه. مؤنث متواری. ج، متواریات. پنهان:
بعد نه سال آمد آنهم عاریه
گشت پیدا باز شد متواریه.
مولوی.
بر جمادات آن اثرها عاریه است
آن پی روح خوش متواریه است.
مولوی.
و رجوع به متواری (معنی اول) شود
بعد نه سال آمد آنهم عاریه
گشت پیدا باز شد متواریه.
مولوی.
بر جمادات آن اثرها عاریه است
آن پی روح خوش متواریه است.
مولوی.
و رجوع به متواری (معنی اول) شود
(مُ تَ یَ)
لغت نامه دهخدا
پایان چیزی رسنده و به منتهای چیزی رسنده. (غیاث) (آنندراج). مؤنث متناهی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به متناهی و تناهی شود
(مُ تَ)
لغت نامه دهخدا
در پی یکدیگر شونده. (آنندراج). پیروی کننده مر دیگری را به طور نظم و ترتیب و... (ناظم الاطباء). و رجوع به تتالی شود
(مُ تَ لی یَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث مستعلی. رجوع به مستعلی شود، حروف مستعلیه، حروف مستعلی. رجوع به مستعلی و مستعلیات شود
(مُ تَ سِلی یَ)
لغت نامه دهخدا
فرقه ای از متصوفۀ مبطله که از مردم طعام خواهند و خورند و از زندگانی به همین فراغت شکم اکتفا کنند و این را توکل نامند و کسب نکنند و از صدقات خورند. (از کشاف اصطلاحات الفنون ج 2 ص 1257)
(مُ تَ یَ)
لغت نامه دهخدا
امراءه متحالیه، زنی که شگفتی و زیبایی نماید. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحالی و مادۀ قبل شود
(مُ تَ یَ)
لغت نامه دهخدا
ارض متعادیه، زمین مختلف با سنگ و کلوخ. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). زمین مختلف سنگناک دارای دره و زمین باسنگ و کلوخ. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعادی شود
مونث متواطی. یا اسما متواطیات. اسمهای متواطی: ... مانند اطلاق لفظ مردم بر معنیی که در اشخاص بسیار موجود است و آنرا اسما متواطیه خوانند
متمادیه در فارسی مونث متمادی: دیر باز دیرند مونث متمادی: ادوار متمادیه
متمایله در فارسی مونث متمایل خمیده، گراینده، کج شونده مونث متمایل
جمع متتالی، در پی آیندان دو در پی آیند تثنیه متتالی. دو متتالی، دو امری باشند که میان اول و ثانی ایشان چیزی از ایشان نباشد خواه متفق باشند در تمام نوع چون خانه و خانه و خواه مختلف چون صفی از حجر و شجر
متداعیه در فارسی مونث متداعی: هما ویز همچم خواهان مونث متداعی جمع متداعیات
