- ماق
بیغولۀ چشم از سوی بینی، (دهار)، کنج چشم متصل بینی یا پیش چشم یا دنبالۀ آن و در آن لغات است: مأق بالفتح و مؤقی کمعطی و ماقی کقاضی و ماق کمال و موقی ٔ کمحسن و الهمزه بعد القاف و مأقی کمأوی مقصوراً و موق کسوق و امق بتقدیم الهمزه المضمومه و مقیه، (منتهی الارب)، کنج چشم متصل به بینی، (ناظم الاطباء)، گوشۀچشم که به طرف بینی است، (آنندراج)، گوشۀ چشم که متصل بینی است و آن مجرای اشک است در چشم، (از اقرب الموارد)، گوشۀ چشم، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)،
- ماق اصغر، کنج چشم در کنار خارجی صورت، (ناظم الاطباء)، گوشۀ وحشی چشم که به صدغ پیوندد، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)،
- ماق اکبر،کنج چشم متصل به بینی، (ناظم الاطباء)، گوشۀ انسی چشم متصل به بینی، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
- ماق اصغر، کنج چشم در کنار خارجی صورت، (ناظم الاطباء)، گوشۀ وحشی چشم که به صدغ پیوندد، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)،
- ماق اکبر،کنج چشم متصل به بینی، (ناظم الاطباء)، گوشۀ انسی چشم متصل به بینی، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
