معنی ماعض - جستجوی لغت در جدول جو

ماعض

لغت نامه دهخدا

ماحض

(حِ)

خداوند شیر خالص. و رجل ماحض، مرد آزمند شیر خالص. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ماخض

(خِ)

درد زه گرفته و نزدیک به زادن رسیده. ج، مواخض و مخّض، شاه ماخض، گوسپند باردار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مارض

(رِ)

بیمار. (منتهی الارب) (آنندراج). مرد بیمار. ج، مراض و مرضی. (ناظم الاطباء). لغتی قلیل الاستعمال است. گویند: ’لیس بمهزول ولا بمارض’. (از اقرب الموارد). رجوع به مارضه شود

لغت نامه دهخدا

ماعی

طعام نرم، (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ماعج

(عِ)

حمار ماعج، خر شتاب رو. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

معض

(مُ عَض ض)

کسی که شتران وی عض ّ خورند. ج، معضون. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بنوفلان معضون، خداوند شتران عض خوارند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا