- ماراسپند (پسرانه)
کلام مقدس، نام فرشته نگهبان آب، نام روز بیست و نهم از هر ماه شمسی در ایران قدیم
معنی ماراسپند - جستجوی لغت در جدول جو
- ماراسپند
روز بیست و نهم از هر ماه خورشیدی، برای مثال ای دلارام روز ماراسپند / دست بی جام لعل می مپسند (مسعودسعد - ۵۵۱) ، نام فرشته ای
- ماراسپند (اِ پَ)
مهراسپند. مارسپند. ماراسفند. در اوستا ’منثره سپنه’، لغهً بمعنی کلام مقدس. (حاشیۀ برهان چ معین) ، نام روز بیست و نهم است از هر ماه شمسی. نیک است در این روز... (برهان). ماراسفندان روز بیست و نهم است از ماههای شمسی که آنرا از روزهای سعد می شمرده اند. (انجمن آرا) (آنندراج). ماراسپندان و ماراسفند و ماراسفندان نام روز بیست و نهم از هر ماه شمسی. (ناظم الاطباء) :
ای دلارام روز ماراسپند
دست بی جام لعل می مپسند.
مسعودسعد.
و رجوع به ماراسفند و مهراسفند و مهراسپند و مارسپند و و ماراسپندان و ماراسفندان شود
ای دلارام روز ماراسپند
دست بی جام لعل می مپسند.
مسعودسعد.
و رجوع به ماراسفند و مهراسفند و مهراسپند و مارسپند و و ماراسپندان و ماراسفندان شود
- ماراسپند (اِ پَ)
نام ملکی که موکل آب است و امور مصالح این روز به او تعلق دارد. (برهان) (از آنندراج) (از انجمن آرا) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری)
- ماراسپند (اِ پَ)
نام پدر آذرباد است که یکی از موبدان آتش پرستان و دانشمندان ایشان بوده. (برهان). نام پدر آذرباد است که در زمان خود موبد موبدان بوده. (انجمن آرا) (آنندراج). نام پدر آذرباد. (ناظم الاطباء). در کتب دینی زرتشتی ’اتورپات ماریسپندان’ (یا آذرپاد پسر ماراسپند) یاد شده. (حاشیۀ برهان چ معین)
- ماراسپند
روز بیست ونهم از هر ماه شمسی است: ای دلارام، روز ماراسپند دست بی جام لعل می مپسند. (مسعود سعد. 666)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
ماراسپند، نام فرشته نگهبان آب، کلام مقدس، نام روز بیست و نهم از هر ماه شمسی در ایران قدیم
فرشته، موجودی آسمانی و غیر قابل رؤیت که مامور اجرای اوامر الهی است و مرتکب گناه نمی شود، فروهنده، فریشته، طایر قدس، ملک، طایر فلک، امشاسپند
در آیین زردشتی هر یک از شش یا هشت فرشتۀ بزرگ درجۀ اول شامل بهمن، اردیبهشت، شهریور، اسپندارمذ، خرداد و امرداد و گاه سپنتامینو که هر کدام مظهری از صفات اهورامزدا یا مامور ادارۀ بخشی از کارهای جهان هستند
فرشته، موجودی آسمانی و غیر قابل رؤیت که مامور اجرای اوامر الهی است و مرتکب گناه نمی شود، طایر فلک، امهراسپند، فریشته، طایر قدس، ملک، فروهنده
فرشته، موجودی آسمانی و غیر قابل رؤیت که مامور اجرای اوامر الهی است و مرتکب گناه نمی شود، طایر فلک، امهراسپند، فریشته، طایر قدس، ملک، فروهنده
بادآورد، گیاهی خودرو با ساقه های راست و خاردار و گل های بنفش که برگ آن مصرف دارویی دارد، کنگر سفید، خارسپید، سپیدخار، اقتنالوقی، شوکة البیضا
ماراسپند، برای مثال تا که بر نطع دهر در بازی ست / رخ بهرام و اسب ماراسفند (انوری - ۶۱۵)
(اِ پَ)
لغت نامه دهخدا
نام ملکی که موکل آب است وامور و مصالح این روز به او تعلق دارد. (برهان). ماراسپندان. (ناظم الاطباء). و رجوع به ماراسپند شود
(رِ پَ)
لغت نامه دهخدا
ماراسپند. ماراسفند. مهر اسفند. رجوع به ماراسپند و مترادفات کلمه و مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات فارسی ص 103 شود
(اَ پَ)
لغت نامه دهخدا
فرشته و ملک. (برهان قاطع) (آنندراج) (انجمن آرا). امشاسپند در اوستا امشه سپته آمده، مرکب است از دو جزء، جزء اول ’امشه’ نیز مرکب است از ’ا’ علامت نفی و مشه از ریشه مر بمعنی مردن. جزء دوم سپنته یعنی مقدس مجموعاً بمعنی ’جاودان مقدس’ است. شمارۀ امشاسپندان یا ’مهین فرشتگان’ هفت است که نام شش تای آنها در ضمن ماههای دوازده گانه کنونی مندرج است: وهومن = بهمن. اشه وهیشته = اردیبهشت. خشئره وائیریه = شهریور. سپنته ارمئیتی = سپندارمذ. هئوروتات = خرداد. امرتات = امرداد. در آغازپیدایش مزدیسنا، در رأس این شش، سپنتامینیو (خرد مقدس) قرار داشته است بعدها بجای او اهورمزدا را گذاشتند و گاه نیز بجای اهورمزدا سروش را قرار دادند. در گاتها که قدیمترین قسمت اوستاست نام امشاسپندان بکرات ذکر شده است. هریک از امشاسپندان مظهر یکی از صفات اهورمزدا میباشد و حتی بوجهی شاعرانه بهریک از این مظاهر صفات الهی، پاسبانی و حفظ قسمتی از عالم هستی سپرده شده است تا در تحت امر خالق عالم بکار پردازند. در نظر گایگر آلمانی شش نام فوق، شش مفهوم مجرد اخلاقی را میرسانند. در فرهنگهای پارسی امشاسپند، امشاسفند، امهوسپند و امهوسفند آمده است. دو نام اول مبدل همان امشاسپنته اوستایی است و دو نام اخیر از (امهرسپنت یا امهرسپند) پهلوی مأخوذ است که توسط کتب زرتشت بهرام بمؤلفان فرهنگها رسیده است. فرهنگ نویسان این واژه ها را بمعنی ’فرشته و ملک و سروش’ گرفته اند. (از مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی دکتر معین صص 157-158) :
ز امشاسپند آنکه بگزیده تر
بنزدیک یزدان پسندیده تر.
زرتشت بهرام پژدو (از مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی ص 158)
ز امشاسپند آنکه بگزیده تر
بنزدیک یزدان پسندیده تر.
زرتشت بهرام پژدو (از مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی ص 158)
(هَِ زا اِ پَ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از سداب کوهی است، و آن را به یونانی مولی میگویند و به عربی حرمل عامی خوانند. بر مفاصل طلا کنند نافع باشد. (برهان). هزاراسفند. رجوع به هزاراسفند شود
(پَ)
لغت نامه دهخدا
نام یکی از مشاوران و مصلحت اندیشان خسروپرویز. (از فهرست ولف) :
بباشد به آرام ماروسپند
نباید که آرند بروی گزند.
(شاهنامه چ بروخیم ج 9 ص 2908).
وزان شهر تا خان ماروسپند
که بود اندر آن شهریار بلند.
فردوسی
بباشد به آرام ماروسپند
نباید که آرند بروی گزند.
(شاهنامه چ بروخیم ج 9 ص 2908).
وزان شهر تا خان ماروسپند
که بود اندر آن شهریار بلند.
فردوسی
(اِ فَ)
لغت نامه دهخدا
نام فرشتۀ موکل بر آب. (برهان) :
تا که بر نطع دهر، در بازیست
رخ بهرام و اسب ماراسفند.
انوری.
و رجوع به ماراسپند شود
تا که بر نطع دهر، در بازیست
رخ بهرام و اسب ماراسفند.
انوری.
و رجوع به ماراسپند شود
(اِ فَ)
لغت نامه دهخدا
بر وزن و معنی ماراسپند است که نام روز بیست و نهم ماههای شمسی باشد. (برهان). و رجوع به ماراسپند شود
(اِ پَ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی ماراسپند است که روز بیست و نهم باشد از هر ماه شمسی. (برهان). ماراسپندان. (ناظم الاطباء). و رجوع به مادۀ قبل شود
روز بیست ونهم از هر ماه شمسی است: ای دلارام، روز ماراسپند دست بی جام لعل می مپسند. (مسعود سعد. 666)
((اَ مِ پَ))
فرهنگ فارسی معین
امشاسفند، هر یک از هفت فرشته آیین زردشتی، بهمن، اردیبهشت، شهریور، اسپندارمذ، خرداد، امرداد که در رأس آن ها اهورمزدا قرار دارد
