معنی لیسار - جستجوی لغت در جدول جو

لیسار

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از لیسا — تصویر لیسا

(دخترانه)

نام روستایی در نزدیکی قزوین

فرهنگ نامهای ایرانی

تصویری از لیچار — تصویر لیچار

سخنان بیهوده، درهم و نامربوط، مربا

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از ایسار — تصویر ایسار

توانگر شدن، بی نیاز شدن، آسان شدن، به آسانی زاییدن زن

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از بیسار — تصویر بیسار

بیستار، اشاره به یک شخص یا یک چیز مجهول و غیرمعلوم، فلان

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از یسار — تصویر یسار

مقابل یمین، طرف چپ، سمت چپ، کنایه از شوم، نامبارک، کنایه از کسی که دیدن روی او باعث نکبت و نحوست شود، برای مثال نشسته مدعیانند از یمین و یسار / خدای را که بپرهیز از «یساری» چند (ظهوری - لغتنامه - یسار)، فراخی و آسانی، توانگری، فراخی در نعمت و مال

مقابلِ یمین، طرف چپ، سمت چپ، کنایه از شوم، نامبارک، کنایه از کسی که دیدن روی او باعث نکبت و نحوست شود، برای مِثال نشسته مدعیانند از یمین و یسار / خدای را که بپرهیز از «یساری» چند (ظهوری - لغتنامه - یسار)، فراخی و آسانی، توانگری، فراخی در نعمت و مال

فرهنگ فارسی عمید

نام دماغه ای در انتهای جنوب غربی انگلستان

لغت نامه دهخدا

(یَ)

روی و سیمای نامبارک و نامیمون. (ناظم الاطباء). شخصی را گویند که او میمنت ندارد و دیدن روی او نامبارک است. (برهان). شوم و نامبارک. (آنندراج) :
نشسته مدعیانند از یمین و یسار
خدای را که بپرهیز از یساری چند.
ظهوری (از آنندراج).
غیرتی گیر از زنان عرب
مالداری مجو که هست یسار.
محمدقلی مجذوب (از آنندراج)

روی و سیمای نامبارک و نامیمون. (ناظم الاطباء). شخصی را گویند که او میمنت ندارد و دیدن روی او نامبارک است. (برهان). شوم و نامبارک. (آنندراج) :
نشسته مدعیانند از یمین و یسار
خدای را که بپرهیز از یساری چند.
ظهوری (از آنندراج).
غیرتی گیر از زنان عرب
مالداری مجو که هست یسار.
محمدقلی مجذوب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(یَ سْ سا)

یسار. دست چپ. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به یسار شود، کمی و اندکی. گویند: انظرنی حتی یسار، یعنی اندکی منتظر من باش. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(یِ)

یسار. دست چپ. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به یسار شود

لغت نامه دهخدا

نام جزیره ای از یوگسلاوی در دریای آدریاتیک، دارای ده هزار تن سکنه است

لغت نامه دهخدا

(لیا لِ)

دهی جزء دهستان اوشیان بخش رودسر شهرستان لاهیجان، واقع در 28هزارگزی جنوب خاوری رودسر و یکهزارگزی شوسۀ لاهیجان به شهسوار. جلگه، معتدل و مرطوب. دارای 175 تن سکنه. آب آن از چشمه سار. محصول آنجا برنج، چای و به. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

دهی جزء دهستان اوشیان بخش رودسر شهرستان لاهیجان، واقع در 28هزارگزی جنوب خاوری رودسر و یکهزارگزی شوسۀ لاهیجان به شهسوار. جلگه، معتدل و مرطوب. دارای 175 تن سکنه. آب آن از چشمه سار. محصول آنجا برنج، چای و به. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

قریه ای است واقع در دو فرسخ بیشتر میانۀ جنوب ومشرق دراهان به فارس، (از فارسنامۀ ناصری ص 273)

لغت نامه دهخدا

دهی از دهستان حومه بخش مرکزی آستانه است که در شهرستان رشت واقع است و 165 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

ریچار که مطلق مربا باشد عموماً و مربائی را که از دوشاب سازند خصوصاً و آنچه از شیر و دوغ و ماست بپزند به هر نحو که باشد، (برهان)، لیچال:
یکی غرم بریان و نان از برش
نمکدان لیچار گرد اندرش،
فردوسی،
ترش دیدم جهانی رامن از ترس
از آن دوشاب چون لیچار گشتم،
مولوی

ریچار که مطلق مربا باشد عموماً و مربائی را که از دوشاب سازند خصوصاً و آنچه از شیر و دوغ و ماست بپزند به هر نحو که باشد، (برهان)، لیچال:
یکی غرم بریان و نان از برش
نمکدان لیچار گرد اندرش،
فردوسی،
ترش دیدم جهانی رامن از ترس
از آن دوشاب چون لیچار گشتم،
مولوی

لغت نامه دهخدا

در حال لیسیدن

لغت نامه دهخدا

(تِ)

ژزف. جراح انگلیسی، مولد اوپتون (1872-1912 میلادی)

لغت نامه دهخدا

(خَ)

از قلاع محکمه خراسان و از توابع ملک هرات است و مأمن حکام آن ولایت بوده. (انجمن آرای ناصری). از شهرهای مرزی واقعه در بین غزنه و هراه. (معجم البلدان). رجوع به تاریخ مغول ص 367، 368، 370، 371، 378 شود: بسیار جهد کرد و شهامت نمود تا به خیسار و قولک بیش نرسید. (تاریخ بیهقی). منزل اول باشان بود و دیگر خیسار. (تاریخ بیهقی)

از قلاع محکمه خراسان و از توابع ملک هرات است و مأمن حکام آن ولایت بوده. (انجمن آرای ناصری). از شهرهای مرزی واقعه در بین غزنه و هراه. (معجم البلدان). رجوع به تاریخ مغول ص 367، 368، 370، 371، 378 شود: بسیار جهد کرد و شهامت نمود تا به خیسار و قولک بیش نرسید. (تاریخ بیهقی). منزل اول باشان بود و دیگر خیسار. (تاریخ بیهقی)

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ رَ)

توانگر گردیدن و بی نیاز گشتن، (از ’ی س ر’) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

(یَ)

ابن مسلم یا ابن عثمان، برادر ابومسلم صاحب الدعوه و جد علی بن حمزه بن عماره بن حمزه بن یسار اصفهانی است. (از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

از اتباع فلان است، گویند فلان و بیسار یا فلان فیسار، فلان و بهمان، فلان بهمان، باستار، (یادداشت مؤلف)، فلان و فیسار، فلان فیسار

لغت نامه دهخدا

(بَ)

بیصار. (دزی ج 1 ص 135). رجوع به بیصار شود

لغت نامه دهخدا

مرادف سیه سر و سیاه سار، (آنندراج)، رجوع بهمین کلمات شود

لغت نامه دهخدا

تصویری از یسار — تصویر یسار

دست چپ از دو دست آدمی را گویند

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لیچار — تصویر لیچار

گفتار بیهوده و گاهی مضحک و گاهی هرزه

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ایسار — تصویر ایسار

توانگر گردیدن، بی نیاز گشتن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بیسار — تصویر بیسار

فلان و بهمان، فلان فیسال

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لیچار — تصویر لیچار

سخنان بیهوده وبی معنی، مربا. ریچار، ریچال، لیچال نیز گفته می شود
لیچار بار کسی کردن: کنایه از سخن درشت یا متلک نیش دار به کسی گفتن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از بیسار — تصویر بیسار

((بِ))

واژه ای مانند فلان، که اشاره به یک چیز یا شخص مجهول و نامعلوم است

فرهنگ فارسی معین

تصویری از یسار — تصویر یسار

((یَ))

طرف چپ، چهره ای که دیدن آن نحوست و شومی می آورد

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ایسار — تصویر ایسار

فراخ دست شدن، توانگر گشتن، توانگری

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لیچار — تصویر لیچار

مزخرف

فرهنگ واژه فارسی سره

بهمان، فلان

فرهنگ واژه مترادف متضاد

مزخرف، مهمل، ناپسند، ناروا، یاوه، مربا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

یاوه، لغز

فرهنگ گویش مازندرانی