معنی لومسدن - جستجوی لغت در جدول جو

لومسدن

لغت نامه دهخدا

لوکیدن

چهاردست و پا راه رفتن، خزیدن

فرهنگ فارسی عمید

لوسیدن

لوس شدن، چاپلوسی کردن، فروتنی کردن

فرهنگ فارسی عمید

لولیدن

در جای خود جنبیدن و پیچیدن، لول خوردن، لول زدن
درهم لولیدن: درهم رفتن و در یک جا جنبیدن جمعیت

فرهنگ فارسی عمید

لمیدن

لم دادن، تکیه دادن، پشت دادن به بالش و دراز کشیدن

فرهنگ فارسی عمید

لوغیدن

دوشیدن، نوشیدن

فرهنگ فارسی عمید

لمیدن

(خُگُ تَ)

یکبری بر بالش یا مخده تکیه کردن برای تمدّد اعصاب. لم دادن. والمیدن. واکشیدن. آرمیدن. به یک جانب بدن به راحت دراز کشیدن. نیمه دراز بر جای نرمی تکیه کردن. و رجوع به لم دادن شود

لغت نامه دهخدا

پوسدن

(گِ رِهْ بَ زَ دَ)

مخفف پوسیدن. رجوع به پوسیدن شود

لغت نامه دهخدا

نومیدن

(کَ تَ تَ)

خوابیدن. غنودن. آرامیدن. (ناظم الاطباء). مصدر جعلی است از ’نوم’ عربی + ’یدن’

لغت نامه دهخدا

لوغیدن

(خوَ/ خُ گِ رِ تَ)

دوشیدن و آشامیدن و ریختن. (برهان). دوشیدن به عبارت ماوراءالنهر. (لغت نامۀ اسدی). و لوغ کردن به معنی دوشیدن. و رجوع به لوغ شود

لغت نامه دهخدا

لوسیدن

(خوَشْ / خُشْ تَ)

فریب دادن. گول زدن، فروتنی کردن، چاپلوسی کردن. چاپلوسی. (برهان)

لغت نامه دهخدا

لوشیدن

(خَشْ / خُشْ شِ / شُ مَ / مُ دَ)

بیخرد و بیهوش شدن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

لوکیدن

(کَ دَ)

غیژیدن. کون خیزه کردن. درشت و ناهموار رفتن. (جهانگیری). خزیدن. درشت و ناهموار به راه رفتن. با زانو و کف دست و نشسته به راه رفتن طفلان را نیز گویند. (برهان)

لغت نامه دهخدا

لولیدن

(دِ اُ دَ)

جنبیدن چنانکه کرم در جای خویش. در تداول عامه، جنبیدن چنانکه کرم خرد دراز سرخ در آب. جنبیدن چنانکه مار حلقه زده بر خود یا کرمهای بسیاری در جائی از خشکی یا آب. جنبیدن بر جای بی پیش رفتن. مخیدن. پیچان رفتن. جنبیدن چنانکه کرم در آب یا کیک در جامه. جنبیدن با جمع و گرد کردن خود و سپس یازیدن و بازشدن عده بسیاری، مجازاً رفتن و آمدن به آهستگی. جنبیدن به آهستگی، در تداول خانگی و زنان، نمو کردن و بالیدن و بیشتر در کودکان، کمی بزرگ شدن کودک چنانکه خود تواند رفتن. بالیدن و بار اول به راه افتادن کودک خردسال

لغت نامه دهخدا

لواسان

(لَ)

نام قصبۀ قدیم، جزء دهستان حومه بخش افجۀ شهرستان تهران. واقع در 15هزارگزی خاور گلندوئک و 9هزارگزی شمال راه شوسۀ تهران به دماوند. کوهستانی و سردسیر. دارای 1852 تن سکنه. آب آن از چشمه سار و رود خانه لواسان. محصول آنجا غلات، بنشن و میوه. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو و چندین مزرعه و چشمه سار جزء این قصبه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)
رواسان. دهی از دهستان سردرود بخش اسکو از شهرستان تبریز واقع در شانزده هزارگزی شمال خاوری اسکو در مسیر شوسۀ تبریز به مراغه مسیر راه آهن تبریز به مراغه. جلگه و معتدل. دارای 253 تن سکنه. آب آن از چشمه و چاه. محصول آنجا غلات، کشمش، بادام و کنجد. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

لوچیدن

(خوَشْ / خُشْ مَ دَ)

به صورتی بد غیر صورت خود مصور شدن

لغت نامه دهخدا

لامیدن

(خِ مَ کَ دَ)

نالیدن ؟:
چند لامی عمادی از غم عشق
دعوی عاشقی ز بی لامی است.
عمادی شهریاری

لغت نامه دهخدا

قومسان

(مَ سَ)

دهی است به همدان. (منتهی الارب). گروهی از محدثان بدان ناحیه منسوبند. (از معجم البلدان)