معنی لوایه - جستجوی لغت در جدول جو

لوایه

لغت نامه دهخدا

لواده

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام جد گروهی از سپاهیان کیخسرو پادشاه کیانی

فرهنگ نامهای ایرانی

لوایم

لایمه ها، لایم ها، سرزنش ها، جمع واژۀ لایمه

فرهنگ فارسی عمید

بلوایه

پرستو، پرنده ای کوچک و مهاجر با بال های دراز و نوک تیز و دم دو شاخه و پرهای سیاه که زیر سینه اش خاکستری یا حنایی رنگ است، بیشتر در سقف خانه ها لانه می گذارد و حشراتی از قبیل مگس و پشه را می خورد
چلچله، پرستوک، بالوایه، بلسک، خطّاف، باسیج، پرستک، فرشتو، ابابیل، فرستوک، پالوانه، فراستوک، فراشتوک

پَرَستو، پرنده ای کوچک و مهاجر با بال های دراز و نوک تیز و دم دو شاخه و پرهای سیاه که زیر سینه اش خاکستری یا حنایی رنگ است، بیشتر در سقف خانه ها لانه می گذارد و حشراتی از قبیل مگس و پشه را می خورد
چِلچِله، پَرَستوک، بالوایه، بَلَسک، خَطّاف، باسیج، پَرَستُک، فَرَشتو، اَبابیل، فَرَستوک، پالوانه، فراستوک، فراشتوک

فرهنگ فارسی عمید

لوایح

لایحه ها، نوشته هایی که در آن پیشنهاد یا ادعایی ارائه شده باشد، در علوم سیاسی قانونی که از طرف دولت برای تصویب تقدیم مجلس می شود، جمع واژۀ لایحه

فرهنگ فارسی عمید

لواشه

لبیش، تکۀ ریسمانی که بر سر چوب بسته شده و هنگام نعل کردن اسب لب او را در حلقۀ ریسمان می گذارند و می پیچند تا آرام بایستد

فرهنگ فارسی عمید

خوایه

(تَ عَکْکُ)

ربودن چیزی را. خواء، خالی شدن خانه از اهل خود. خواء. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

حوایه

(تَ ضَرْ رُ)

حی. گرد کردن چیزی و فراگرفتن از هر سوی. (منتهی الارب). رجوع به حی شود، مالک شدن و احراز کردن. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قوایه

(قِ یَ)

توانایی. ضد ضعف. (از اقرب الموارد). رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

بلوایه

(بَلْ یَ / یِ)

بالوایه. پرستوک را گویند و آن پرنده ایست که به عربی خطاف گویند. (برهان). پرستوک. (الفاظ الادویه). خطاف. (فهرست مخزن الادویه).

لغت نامه دهخدا

یلوایه

(یَلْ یَ / یِ)

به معنی یالوایه و شاید مخفف آن باشد. پرستو. (از شعوری ج 2 ورق 448). ظاهراً مصحف بالوایه است. و رجوع به بالوایه شود

لغت نامه دهخدا

حوایه

گرد آوردن، فراگرفتن

معنی لوایه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما