معنی لواصب - جستجوی لغت در جدول جو

لواصب

لغت نامه دهخدا

نواصب

ناصب ها، نصب کننده ها، برپا کننده ها، جمع واژۀ ناصب

فرهنگ فارسی عمید

لوائب

(لَ ءِ)

جمع واژۀ لائب. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لواص

(لَ)

پالوده. فالوده. (منتهی الارب). و لعلک امرت خادمک ان یشتری لک من الحلوانی شیئاً من الفالوذ او الفالوذج، لکن هل فکرت ان یشتری لک شیئاً من الملوص و المزعزع و المزعفر او اللمص او اللواص او المرطراط او السرطراط الی اخواتها و کلها تعنی الفارسیه الاولی. (نشوء اللغه العربیه ص 91) ، انگبین صافی. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لواب

(لَوْ وا)

تشنه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لواصق

(لَ صِ)

جمع واژۀ لاصق. رجوع به لاصق شود

لغت نامه دهخدا

لواعب

(لَ عِ)

جمع واژۀ لاعب و لاعبه. رجوع به لاعب و لاعبه شود

لغت نامه دهخدا

لوالب

(لَ لِ)

جمع واژۀ لولب. (آنندراج). رجوع به لولب شود

لغت نامه دهخدا

لواهب

(لَ هَِ)

جمع واژۀ لاهب. آتشهای شعله زن. (غیاث)

لغت نامه دهخدا

واصب

(صِ)

دائم. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط). همیشگی. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) : و لهم عذاب واصب. (قرآن 9/37). و له الدین واصباً. (قرآن 52/16) ، دردناک، خالص. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

حواصب

(حَ صِ)

جمع واژۀ حاصب. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). رجوع به حاصب شود

لغت نامه دهخدا