معنی لواذ - جستجوی لغت در جدول جو

لواذ(تَ)

لغت نامه دهخدا

لواش

نوعی نان بسیار نازک

فرهنگ فارسی عمید

لواط

آمیزش جنسی مرد با پسر

فرهنگ فارسی عمید

لواف

گلیم باف، زیلو باف

فرهنگ فارسی عمید

لواذع

(لَ دِ)

جمع واژۀ لاذعه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

لوار

نام شطی به فرانسه که از قلۀ ژربیه دوژنک به سون سرچشمه گیرد و لاپوی، روئن نور، کسن وژین، ارلئان، بلوا، آمبوآز، تور، سومور، آنسنی، نانت، پمبوف و سن نازر را سیراب کند و پس از پیمودن مسیری به درازای 980هزار گز به اقیانوس اطلس ریزد

نام شطی به فرانسه که از قلۀ ژربیه دوژنک به سِون سرچشمه گیرد و لاپوی، روئن نِور، کسن وژین، اُرلئان، بلوا، آمبوآز، تور، سومور، آنسنی، نانت، پمبوف و سن نازر را سیراب کند و پس از پیمودن مسیری به درازای 980هزار گز به اقیانوس اطلس ریزد

لغت نامه دهخدا

لوار

دپارتمان دلاهت لوار نام دپارتمانی متشکل از ویواره، ولای، ژودان، فره و لیونه به فرانسه، دارای 2 آرندیسمان و 29 کانتون و 268 کمون و 251608 تن سکنه
دپارتمان دولا لوار نام دپارتمانی متشکل از فره و قسمتی از بوژوله و لیونه به فرانسه، دارای 3 آرندیسمان و 32 کانتون و 338 کمون و 664822 تن سکنه

لغت نامه دهخدا

شواذ

(شَ واذذ)

جمع واژۀ شاذّ، جمع واژۀ شاذّه. (اقرب الموارد). رجوع به شاذّ شود

لغت نامه دهخدا

عواذ

(عَ)

ناخوش شمردن. (آنندراج). کراهت و ناپسندداشتگی. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : ماترکت فلاناً الا عواذاً منه، فلان را ترک نگفتم مگر بجهت کراهت داشتن از وی. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). عوذ. رجوع به عوذ شود

ناخوش شمردن. (آنندراج). کراهت و ناپسندداشتگی. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : ماترکت فلاناً الا عواذاً منه، فلان را ترک نگفتم مگر بجهت کراهت داشتن از وی. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). عَوَذ. رجوع به عوذ شود

لغت نامه دهخدا

عواذ

(عَ)

ابل عواذ، شتران باشندۀ در چراگاه گیاه شیرین که شورگیاه نداشته باشند. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خواذ

(تَ عَکْ کُ)

مصدر دیگر است برای مخاوذه. (منتهی الارب). رجوع به مخاوذه شود

لغت نامه دهخدا

خواذ

(خِ)

حدوث تب در وقت غیرمعلوم. منه: خواذ الحمی. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حواذ

(حِ)

دوری. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لوار

(لُ)

نام رودی به فرانسه و آن شاتودوم، وندم و لافلش را سیراب سازد و به سارث ریزد و 311 هزار گز درازا دارد

لغت نامه دهخدا

الواذ

(اَلْ)

جمع واژۀ لوذ. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). رجوع به لوذ شود

لغت نامه دهخدا

تلواذ

(تَ)

یکدیگر را پناه گرفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). اسم است بمعنی ملاوذه. یقال: لهم تلواذ، ای ملاوذه یلوذ بعضهم ببعض. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کلواذ

(کِلْ)

تابوت تورات. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تابوت تورات نازل شده بر موسی یعنی صندوق، و عبرانی است. (از اقرب الموارد).
- ام کلواذ، سختی و بلا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). داهیه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کلواذ

(کَلْ ذا)

جایی است در همدان و بنی وادعه بن عمران عامر در آن جا ساکن شدند. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

لواس

چشیدنی چلاس کسی را گویند که از هر خوراک و شیرینی وزن بهره ای خواهد

فرهنگ لغت هوشیار