معنی لمسکلا - جستجوی لغت در جدول جو

لمسکلا

لغت نامه دهخدا

(مَ)

مسیله. شهری است به مغرب از ابنیۀ فاطمیان. (منتهی الارب)

(مُ کَلْ لا)

نعت مفعولی منحوت از کلاه فارسی. آنکه کلاه بر سر گذارد، نه عمامه. کلاه دار. کلاه پوشیده. مقابل معمم. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). لغتی است مجعول که از کلاه فارسی بر وزن معمم و در مقابل آن ساخته شده است. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده)

لغت نامه دهخدا

لمسک

(لَ مِ کَ)

دهی از دهستان سدن رستاق بخش مرکزی شهرستان گرگان، واقع در8هزارگزی باختری گرگان و 8هزارگزی باختری گرگان و 2هزارگزی راه شوسه گرگان به بندر شاه. دشت، معتدل، مرطوب و مالاریائی و دارای 540 تن سکنه. آب آن از رود خانه شصت کلانه و قنات. محصول آنجا برنج و غلات. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن پارچه های ابریشمی و کرباس و دارای راه فرعی به شوسه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3). و رجوع به مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 71، 125 و 126 شود

لغت نامه دهخدا

مسکل

(مِ کَ)

نام سازی است که به دهن بنوازند مثل موسیقار. (جهانگیری) (از آنندراج). سازی را گویند که بعضی مردم از دهن به هوای دهن به طریق موسیقار نوازند. (برهان)

لغت نامه دهخدا

میکلا

(مِ)

دهی است از دهستان بالاتجن بخش مرکزی شهرستان شاهی، واقع در 11هزارگزی جنوب باختری شاهی با 375 تن جمعیت. آب آن از نهر هتکه و رود خانه تالار و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

لمسوکلا

(لَ کَ چَ / چِ)

نام موضعی به هزارجریب مازندران. (سفرنامۀ رابینو بخش انگلیسی ص 124)

لغت نامه دهخدا

مسکوا

(مُ کُ)

شعبه ای از رود ولگا که از کنار شهر مسکو پایتخت اتحاد جماهیر شوروی عبور می کند

لغت نامه دهخدا

ملاکلا

(مُلْ لا کَ)

دهی از دهستان تالارپی است که در بخش مرکزی شهرستان شاهی واقع است و 200 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کم کلا

(کُ لَ)

دهی از دهستان دشت سراست که در بخش مرکزی شهرستان آمل واقع است و 120 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

طوسکلا

(سَ)

نام موضعی در حوالی ساری مازندران. (مازندران و استراباد رابینو ص 59 بخش انگلیسی). دهی از دهستان قره طغان بخش بهشهر شهرستان ساری در5 هزارگزی شمال نکادشت. معتدل و مرطوب مالاریائی با 300 تن سکنه. آب آن از رود خانه نکا. محصول آن برنج و غلات و پنبه و مختصر مرکبات و صیفی. شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

لمسک

جغرات و ماستی که شیر و نمک در آن ریزند و خورند

فرهنگ لغت هوشیار

مسکل

نام این ساز که بدینگونه در فرهنگ جهانگیری آمده دگر گشته مسکک پارسی است که سازی است که با دهان نواخته می شود و این واژه نیز بر گرفته یا دگرگشته مستک پهلوی که گونه ای ساز است مستک سرای نیز در پارسی پهلوی آمده که نوازنده مستک یا مستکک است سازی که آنرا با دهن نوازند

فرهنگ لغت هوشیار

مکلا

ساخته فارسی گویان از کلاه پارسی کلاهپوش کلاهدار کسی که کلاه بر سر گذارد مقابل معمم: (گرچه از مکلا و مستفرنگ است و من آخوند شل و ولی بیش نیستم) (سر و ته یک کرباس 36: 2)

فرهنگ لغت هوشیار