معنی لقطاء در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ لقیط. رجوع به لقیط شود

معنی لقطاء در فرهنگ لغت هوشیار

جمع لقیط، سر راهی ها، جمع لقیط

معنی لقطاء - جستجوی لغت در جدول جو

لقطاء(لُ قَ)

لغت نامه دهخدا

لقطاء

فرهنگ لغت هوشیار

رقطاء

(رَ)

رقطا. هر شی ٔ مؤنث که بر آن نقطه های سیاه و سفید باشد. (غیاث اللغات). مؤنث ارقط. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). سیاهی با سپید آمیخته. (دهار). تانیث ارقط: دجاجه رقطاء، مرغ سیاه که خالهای سپید دارد. (یادداشت مؤلف). ماکیان پیسۀ رنگ برنگ. مار پیسه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). گوسپند سفید وسیاه. (دهار) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). گوسپندی که سیاهی او با سپیدی آمیخته بود. (آنندراج).
- سلسلهالرقطاء، یا سلیلهالرقطاء، جانورکی است که در گورستانها پیدا می شود و پلیدترین نوع عظاء (جانوری مانند سوسمار) می باشدو اگر وارد طعامی شود آن را مسموم می کند. (از اقرب الموارد) (از تاج العروس).
، ف تنه سخت. گویند: جأت فتنه رقطاء، ای مظلمه شبهها بحیه رقطاء. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از تاج العروس). ف تنه سخت. (آنندراج). فتنه بسبب تلون آن. (از اقرب الموارد) ، اشکنۀ بسیارروغن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). رجوع به ارقط شود، نام صنعتی که در آن یک حرف منقوط و یک حرف غیرمنقوط باشد. (از آنندراج) (ناظم الاطباء). منقوطبودن حرفی و غیر منقوط بودن حرفی در کلام مانند این دو شعر:
شد قد تو چون صنوبر باغ
برخد تو زلف از پر زاغ.
غمزۀ شوخ آن صنم بگشاد
سیل خونم ز اشک خون آثار.
؟ (از آنندراج).
نیز رجوع به حدائق السحر فی دقائق الشعر ص 66 شود

رَقطا. هر شی ٔ مؤنث که بر آن نقطه های سیاه و سفید باشد. (غیاث اللغات). مؤنث ارقط. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). سیاهی با سپید آمیخته. (دهار). تانیث ارقط: دجاجه رقطاء، مرغ سیاه که خالهای سپید دارد. (یادداشت مؤلف). ماکیان پیسۀ رنگ برنگ. مار پیسه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). گوسپند سفید وسیاه. (دهار) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). گوسپندی که سیاهی او با سپیدی آمیخته بود. (آنندراج).
- سُلسلهالرقطاء، یا سلیلهالرقطاء، جانورکی است که در گورستانها پیدا می شود و پلیدترین نوع عظاء (جانوری مانند سوسمار) می باشدو اگر وارد طعامی شود آن را مسموم می کند. (از اقرب الموارد) (از تاج العروس).
، ف تنه سخت. گویند: جأت فتنه رقطاء، ای مظلمه شبهها بحیه رقطاء. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از تاج العروس). ف تنه سخت. (آنندراج). فتنه بسبب تلون آن. (از اقرب الموارد) ، اشکنۀ بسیارروغن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). رجوع به ارقط شود، نام صنعتی که در آن یک حرف منقوط و یک حرف غیرمنقوط باشد. (از آنندراج) (ناظم الاطباء). منقوطبودن حرفی و غیر منقوط بودن حرفی در کلام مانند این دو شعر:
شد قد تو چون صنوبر باغ
برخد تو زلف از پر زاغ.
غمزۀ شوخ آن صنم بگشاد
سیل خونم ز اشک خون آثار.
؟ (از آنندراج).
نیز رجوع به حدائق السحر فی دقائق الشعر ص 66 شود

لغت نامه دهخدا

رقطاء

(رَ)

لقب الهلالیه التی فیها کانت قصه المغیره بن شعبه لتلون کان فی جلدها. (تاج العروس) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
نام شاعری است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

لعطاء

(لَ)

گوسپند سیاه گردن. (منتهی الارب). آن گوسفند که گردن وی به پهنا سیاه بود. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

لقطات

(لُ قَ)

جمع واژۀ لقطه. رجوع به لقطه شود

لغت نامه دهخدا

لقاء

(لِ)

جمع واژۀ لقوه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لقاء

(سَ)

دیدار کردن. (منتهی الارب). لقاءه. لقایه. لقی. لقی. لقیان یا لقیان. لقیه. لقیانه یا لقیانه. لقی ّ. لقی ً. لقاه. (منتهی الارب). دیدن، ادراک. رسیدن. (زوزنی) (ترجمان القرآن جرجانی) ، کارزار کردن. (زوزنی). کارزار. (مهذب الاسماء) ، آرمیدن با زن. (غیاث). و رجوع به لقا شود

دیدار کردن. (منتهی الارب). لقاءه. لَِقایه. لِقی. لُقی. لِقیان یا لُقیان. لقیه. لُقیانه یا لِقیانه. لُقی ّ. لُقی ً. لقاه. (منتهی الارب). دیدن، ادراک. رسیدن. (زوزنی) (ترجمان القرآن جرجانی) ، کارزار کردن. (زوزنی). کارزار. (مهذب الاسماء) ، آرمیدن با زن. (غیاث). و رجوع به لقا شود

لغت نامه دهخدا

لقطات

جمع لقطه

فرهنگ لغت هوشیار

لقطا

جمع لقیط

فرهنگ لغت هوشیار

لقاء

((لِ))

دیدار کردن، دیدار

فرهنگ فارسی معین

معنی لقطاء - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما