- لغاً (سَ بَ)
شیفتگی کردن به چیزی و آزمند آن شدن، بسیار خوردن آب را و سیر نشدن، آواز کردن کسی را. (منتهی الارب)
معنی لغاً - جستجوی لغت در جدول جو
- لغاً (سَ)
لاغیه. لغو. بیهوده گفتن و خطا کردن در سخن. (منتهی الارب). نافرجام گفتن. (زوزنی)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
لغت ها، واژه ها، کلمه ها، زبانها و کلامهای هر قوم که به آن تکلم کنند، جمع واژۀ لغت
(لُ)
لغت نامه دهخدا
تیر هیچکارۀتباه نیکوناتراشیده. (منتهی الارب) ، پرتیر که از سوی شکم بود و آن بد است. (مهذب الاسماء) ، پرهای زرد ریزۀ مرغ. (منتهی الارب)
(لُ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است. (و به عین مهمله، لعاط، نیز شنیده شده است). لیث گوید: نام کوهی است از منازل بنی تمیم. و ابومحمد الاسود گوید: رودباری است بنی ضبه را و نیز ابن حبیب گوید: آبی است بنی مازن بن عمرو بن تمیم را، و محمد بن ادریس بن ابی حفصۀ یمامی گوید: لغاط، بنی مبذول وبنی العنبر راست از زمین یمامه. (از معجم البلدان)
(لُ)
لغت نامه دهخدا
لگام. لجام. دهنۀ اسب. (برهان). جوالیقی ذیل لغت لجام آرد: اللجام معروف و ذکر قوم انّه عربی و قال آخرون: بل هو معرّب و یقال انّه بالفارسیه لغام. (المعرب ص 300). رجوع به لجام و لگام شود. کلمه لغام در مجمل التواریخ در عبارت ذیل آمده: و همان ساعت آواز لغام و جرس اشتران برآمد. (مجمل التواریخ و القصص ص 355)
جمع لغه، واژگان جمع لغت. یا علم لغات. لغت شناسی. یا اهل علم لغات. لغت شناسان: ... چنانکه اهل علم لغات آنرا بیان کنند
پارسی است لگام خیو شتر لگام لجام: و همان ساعت آواز لغام و جرس اشتران بر آمد
سخن یاوه، آواز، نادرست، بی ارزش بنجل وازده، یاوه گفتن، شیفتگی به چیزی، آزمندی، خشک آمار (استسقاء)
لیچار، لغز
دو شاخه ی چوبی به اندازه ی پارو برای جا به جایی و زیر و رو