معنی لغاط در لغت نامه دهخدا

موضعی است. (و به عین مهمله، لعاط، نیز شنیده شده است). لیث گوید: نام کوهی است از منازل بنی تمیم. و ابومحمد الاسود گوید: رودباری است بنی ضبه را و نیز ابن حبیب گوید: آبی است بنی مازن بن عمرو بن تمیم را، و محمد بن ادریس بن ابی حفصۀ یمامی گوید: لغاط، بنی مبذول وبنی العنبر راست از زمین یمامه. (از معجم البلدان)

معنی لغاط در لغت نامه دهخدا

شغب کردن. (تاج المصادر)

معنی لغاط - جستجوی لغت در جدول جو

لغاط

لغت نامه دهخدا

لغاط

لغت نامه دهخدا

لغات

لغت ها، واژه ها، کلمه ها، زبانها و کلامهای هر قوم که به آن تکلم کنند، جمع واژۀ لغت

فرهنگ فارسی عمید

لواط

آمیزش جنسی مرد با پسر

فرهنگ فارسی عمید

لغام

لگام، دهانۀ اسب

فرهنگ فارسی عمید

لغان

(لَغْ غا)

لغنده. لقان. و رجوع به لقان شود

لغت نامه دهخدا

لطاط

(لَ)

خشک سال سخت که در آن دهش و عطا یکجا فراموش کنند. (منتهی الارب) ، آن دایره که در پیشانی اسب بود. (مهذب الاسماء)
کرانۀ سر کوه برآمده. (منتهی الارب) ، نیزۀ کوتاه. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

لطاط

(لَ طَ رِ)

راهی است در عرض جبل. عمرانی گوید: لطاطکنارۀ نهری است یا رودی است. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

لطاط

(لِ)

جمع واژۀ لطّ. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لیاط

(لِ)

ربا. (منتهی الارب) ، سریش. (مهذب الاسماء) (بحرالجواهر) ، پوست. (بحر الجواهر) ، آب دهن
آهک و گچ، حدث، سرگین. (منتهی الارب)
جمع واژۀ لیطه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لواط

(سَ طَ عَ)

لواطه. از راه پس رفتن با مرد. و رجوع به لواطه شود

لغت نامه دهخدا

لواط

(لَوْ وا)

لاطی. غلامباره. تازباز. شاهدباز. (مجموعۀ مترادفات ص 312)

لغت نامه دهخدا

لاغط

(غِ)

نعت فاعلی از لغط به معنی بانگ وفریاد کردن. (از منتهی الارب). بانگ و خروش کننده