- لعاین (لَ یِ)
جمع واژۀ لعن: از یک موضع شخصی را مثل این مذکور در وجود آرد و نشانۀ لعاین بندگان کند. (جهانگشای جوینی)
معنی لعاین - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ءُ)
لغت نامه دهخدا
قصبۀ مرکز دهستان لاین، بخش کلات. شهرستان دره گز. واقع در 55 هزارگزی شمال باختری کبودگنبد. دره. معتدل. دارای 2074 تن سکنه. آب آن از رودخانه و محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و مالداری و قالیچه بافی و راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
(لَعْ عا)
لغت نامه دهخدا
بسیار نفرین و لعنت کننده. (منتخب اللغات). نفرین کننده. (مهذب الاسماء) : لایکون المؤمن طعاناً و لا لعانا. (از دزی)
(لَ)
لغت نامه دهخدا
منقری ابواکیدر منازل بن زمعه. شاعری است. (منتهی الارب). رجوع به ابواکیدر شود. این دو بیت او راست درباره آل اهتم:
و کیف تسامون الکرام و انتم
دوارج حبریون فدع القوائم
بنو ملصق من ولد حذلم لم یکن
ظلوماً و لا مستنکراً للمظالم.
(البیان و التبیین ج 3 ص 194)
و کیف تسامون الکرام و انتم
دوارج حبریون فدع القوائم
بنو ملصق من ولد حذلم لم یکن
ظلوماً و لا مستنکراً للمظالم.
(البیان و التبیین ج 3 ص 194)
نفرین نفریننده نفرین کننده بسیار لعن کننده بسیار نفرین کننده. یکدیگر را لعنت کردن نفرین کردن، چون مردی زن خود را بزنا نسبت کند امام هر دو را بلعن یکدیگر وا دارد. سپس آن زن بر مرد همیشه حرام شود و اگر بچه آورد بچه از آن مرد نسب نبرد
لالین سرخ منسوب به لعل لعلی: ای گل تو اینها دیده ای زان بر جهان خندیده ای زان جامها بدریده ای ای کربز لعلین قبا. (دیوان کبیر 12: 1)
محدوده باریکی به عرض سه تا چهار متر در سطح سواره رو که دو طرف آن با خط کشی ممتد یا مقطع مشخص می شود و خودرو باید در آن حرکت کند، خط عبور (واژه فرهنگستان)
رانده، رجیم، گجسته، لعنتی، مطرود، ملعون