- لصوغ(زَ)
خشک گردیدن پوست بر استخوان از لاغری. (منتهی الارب). لصغ
معنی لصوغ - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نوش، نوشیدن، برای مثال من ز هجای تو بازگشت نخواهم / تات فلک جان و خواسته نکند لوغ (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۳۴)
دزدان، آنکه مال دیگران را بی خبر و پنهانی ببرد، آنکه چیزی از دیگران بدزدد
فرورفتن آب در زمین، ریختن هر چیز گداخته در قالب، آفریدن، ساختن کلمه از کلمۀ دیگر بر شکل مخصوص، مثل، مانند، همانند
بام غلطان، (فرهنگ نعمهاﷲ)
لوغیدن. دوشیدن بود به عبارت (به زبان) ماوراءالنهر. (فرهنگ اسدی چ پاول هورن). و در نسخۀ خطی همین فرهنگ که نزد من است و متعلق به مرحوم محمدباقر میمندی خسروی بوده مینویسد: لوغ و لوغیدن دوشیدن و آشامیدن بود به زبان ماوراءالنهر و در برهان قاطع برآشامیدن ’و ریختن’ هم اضافه می کند و در فرهنگ شعوری و سروری مینویسد: ’و می لوغد یعنی می آشامد’ و فرهنگ سروری میگوید در مؤید وفرهنگ و زفانگویا، به معنی آشامنده و دوشنده نیز آمده و معنی اخیر را برهان نیز دارد و در فرهنگ نعمهاﷲاضافه می کند: طام یواغی، یعنی شول طشدر که درّ طاملر او زرنده طپرغن دز ایدرلر و شاهد در فرهنگها عموماً به تقلید فرهنگ اسدی شعر منجیک است:
من ز هجای تو باز گشت [بود نخواهم
تات فلک جان و خواسته نکند لوغ.
ولی من نمیدانم این کلمه دراین شعر چگونه معنی دوشیدن یا آشامیدن میدهد!؟
من ز هجای تو باز گشت [بود نخواهم
تات فلک جان و خواسته نکند لوغ.
ولی من نمیدانم این کلمه دراین شعر چگونه معنی دوشیدن یا آشامیدن میدهد!؟
(زَ زَ فَ)
لغت نامه دهخدا
درپیوستن با کسی به جهت تهمت و شک. (منتهی الارب). الانضمام لریبه. (تاج المصادر). لضی، به زنا خواندن و تهمت کردن زن را. (منتهی الارب)
(کَ)
لغت نامه دهخدا
عبارتست از گرفتن مادۀ اصلی و تصرف کردن در آن ماده به ایجاد هیأت و شکلی و افزودن و قائل شدن معنی برای آن ماده بنحوی که اصل ماده اش باقی ماند، در صورتی که معنی اصل در فرع باشد، چنانکه در ساختن ظرف و اقسام زیور از طلا. (از کشاف اصطلاحات الفنون)
پرنده ای است رنگ آن سیاه و سفید آمیخته و سینۀ آن سرخ بیشتر به درختان و سبزه رو آورد، (صبح الاعشی ج 2 ص 64)
(لُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ لص. (منتهی الارب).
- اشعاراللصوص، اشعار دزدان شاعر عرب چون شنفری و غیره.
- قصراللصوص، بقایای قصری به کنگاور. رجوع به مدخل قصراللصوص شود
- اشعاراللصوص، اشعار دزدان شاعر عرب چون شنفری و غیره.
- قصراللصوص، بقایای قصری به کنگاور. رجوع به مدخل قصراللصوص شود
(سَطْوْ)
لغت نامه دهخدا
در دهان گردانیدن، پس انداختن چیزی را، درپیوستن به کسی و لازم گرفتن او را. (منتهی الارب)
