- لشکرگشایی (لَ کَ گُ)
عمل لشکرگشای
معنی لشکرگشایی - جستجوی لغت در جدول جو
- لشکرگشایی
عمل لشکرگشای
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
لشکرگشا:
به تنها عدوبند و لشکرگشای.
نظامی.
امیر عدوبند لشکرگشای
جوابش بداد از سرعقل و رای.
سعدی
به تنها عدوبند و لشکرگشای.
نظامی.
امیر عدوبند لشکرگشای
جوابش بداد از سرعقل و رای.
سعدی
(کِشْ وَ گُ)
لغت نامه دهخدا
فتح. کشورگیری. غلبه برمملکت دیگری. (ناظم الاطباء) :
سریرش باد در کشورگشایی
وثیقت نامۀ کشورخدایی.
نظامی.
نخستین در از پادشایی زنم
دم از کار کشورگشایی زنم.
نظامی.
ز شمشیر پولاد چون شیر مست
به کشورگشایی کلیدی به دست.
نظامی
سریرش باد در کشورگشایی
وثیقت نامۀ کشورخدایی.
نظامی.
نخستین در از پادشایی زنم
دم از کار کشورگشایی زنم.
نظامی.
ز شمشیر پولاد چون شیر مست
به کشورگشایی کلیدی به دست.
نظامی
لشکر کشی: بلشکرگاه ماند دشت و گلها اندر او لشکر بود بر دشت به لشکر گرایی چون بهار آید. (لامعی. مهر 11: 4 ص 1082)
جهانگشایی، کشورگیری