- لشکرانگیز
آنکه لشکر را حرکت دهد و به جنگ ببرد
معنی لشکرانگیز - جستجوی لغت در جدول جو
- لشکرانگیز (تَ بَ)
آنکه به جمع کردن سپاه و سوق آن مأمور است:
همی لشکرانگیز از ایران کنی
بروبه همی جنگ شیران کنی.
اسدی (گرشاسبنامه ص 58)
همی لشکرانگیز از ایران کنی
بروبه همی جنگ شیران کنی.
اسدی (گرشاسبنامه ص 58)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ سَ بَ)
لغت نامه دهخدا
فتنه انگیز. (ناظم الاطباء). فتان. (مهذب الاسماء). محرک. (فرهنگ فارسی معین) :
چو ابر از شوربختی شد نمکبار
دل از شیرین شورانگیز بردار.
نظامی.
توبه را تلخ میکند درحلق
یار شیرین دهان شورانگیز.
سعدی.
دلم رمیدۀ لولی وشی است شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز.
حافظ.
- چشم شورانگیز، چشم فتنه انگیز. چشم فتان. و رجوع به چشم... شود.
، غوغابرپادارنده. ولوله اندازنده:
ایا به رزمگه اندر چو ببر شورانگیز
ایا به بزمگه اندر چو ابر گوهربار.
فرخی.
چو تیغ گیرد بهرام دیس شورانگیز
چو جام گیرد خورشیدوار زرافشان.
فرخی.
از خسان چوسار شورانگیز
چون ملخ بر ملا گریخته ام.
خاقانی.
، ایجادکننده شوق و وجد و حال و جنون:
ف تنه سامریش در دهن شورانگیز
نفس عیسویش در لب شکرخابود.
سعدی.
وه که آتش در جهان زد عشق شورانگیز من
چون من اندر آتش افتادم جهانی گو مباش.
سعدی.
خواجه همام الدین اشعار دلاویز و غزلهای شورانگیز دارد. (حمداﷲ مستوفی). عذوبت معانیش چون کرشمۀ شیرین شورانگیز. (حبیب السیر ص 123).
- خاطر شورانگیز، خاطر مشتاق. و رجوع به خاطر شود.
- طبع شورانگیز، طبع جنون بار و فتنه انگیزو آشوبگر. و رجوع به طبع شود.
- عشق شورانگیز، عشق جنون بار. و رجوع به عشق شود
چو ابر از شوربختی شد نمکبار
دل از شیرین شورانگیز بردار.
نظامی.
توبه را تلخ میکند درحلق
یار شیرین دهان شورانگیز.
سعدی.
دلم رمیدۀ لولی وشی است شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز.
حافظ.
- چشم شورانگیز، چشم فتنه انگیز. چشم فتان. و رجوع به چشم... شود.
، غوغابرپادارنده. ولوله اندازنده:
ایا به رزمگه اندر چو ببر شورانگیز
ایا به بزمگه اندر چو ابر گوهربار.
فرخی.
چو تیغ گیرد بهرام دیس شورانگیز
چو جام گیرد خورشیدوار زرافشان.
فرخی.
از خسان چوسار شورانگیز
چون ملخ بر ملا گریخته ام.
خاقانی.
، ایجادکننده شوق و وجد و حال و جنون:
ف تنه سامریش در دهن شورانگیز
نفس عیسویش در لب شکرخابود.
سعدی.
وه که آتش در جهان زد عشق شورانگیز من
چون من اندر آتش افتادم جهانی گو مباش.
سعدی.
خواجه همام الدین اشعار دلاویز و غزلهای شورانگیز دارد. (حمداﷲ مستوفی). عذوبت معانیش چون کرشمۀ شیرین شورانگیز. (حبیب السیر ص 123).
- خاطر شورانگیز، خاطر مشتاق. و رجوع به خاطر شود.
- طبع شورانگیز، طبع جنون بار و فتنه انگیزو آشوبگر. و رجوع به طبع شود.
- عشق شورانگیز، عشق جنون بار. و رجوع به عشق شود
(اَ)
لغت نامه دهخدا
کسان که شکارها را از اطراف به مرکز برمانند و گرد کنند سهولت صید شاه و امیری را. (از یادداشت مؤلف). آهوگردان. شکارران. شکارگردان
(خوَشْ / خُشْ نِ)
لغت نامه دهخدا
خوشبوی. دمندۀ بوی خوش. مشک آور. آورندۀ بوی مشک. قیاس شود با شهوت انگیز، غم انگیز، شورانگیز بمعنی شهوت آور و غم آور و شورآور:
سنبل از خوشه های مشک انگیز
بر قرنفل گشاده عطسۀ تیز.
نظامی
سنبل از خوشه های مشک انگیز
بر قرنفل گشاده عطسۀ تیز.
نظامی
پرشور، شوق زا، شوق آمیز، مهیج، نشاطآور، نشاطانگیز، هیجان انگیز
شورانگیز، پر سر و صدا
