معنی لخفه در لغت نامه دهخدا

سُرین، حلقۀ دُبر، داغی است. (منتهی الارب). قسمی داغ، سنگ سپید تُنک. ج، لِخاف. (منتهی الارب). سنگ تنک. (مهذب الاسماء). سنگ سپید و تنک که بر آن نوشتندی. (ابن الندیم ص 31) : و العرب تکتب فی اکتاف الابل واللخاف وهی الحجاره الرقاق البیض. (ابن الندیم). قسمتی از قرآن بر این سنگها یعنی لخاف نبشته بود. قال زید بن ثابت فواﷲ لنقل جبل من الجبال ماکان اثقل علی من الذی امرنی (عمر بن الخطاب) به من جمع القرآن اجمع من الرقاع و اللخاف و العسف و صدور الرجال. (ابن الندیم)

معنی لخفه در فرهنگ لغت هوشیار

سرین، چنبر کون، سنگ سپید

معنی لخفه - جستجوی لغت در جدول جو

لخفه

لغت نامه دهخدا

لخفه

فرهنگ لغت هوشیار

لخشه

شراره، ریزۀ آتش که از زغال یا هیزم که در حال سوختن است جدا شود و به هوا بجهد، لخچه، جمره، ابیز، جذوه، سینجر، جرقّه، ضرمه، خدره، ایژک، ژابیژ، اخگر، جمر، بلک، آییژ، آلاوه، آتش پاره

فرهنگ فارسی عمید

لخچه

شراره، ریزۀ آتش که از زغال یا هیزم که در حال سوختن است جدا شود و به هوا بجهد، جمر، جذوه، آلاوه، جمره، آتش پاره، اخگر، ژابیژ، جرقّه، ابیز، خدره، سینجر، ایژک، آییژ، بلک، ضرمه، لخشه

فرهنگ فارسی عمید

لخته

تودۀ سفت و لزج خون

فرهنگ فارسی عمید

لیفه

جای بند در کمر شلوار که بند را از آن می گذرانند و به کمر می بندند

فرهنگ فارسی عمید

طخفه

(طَ فَ)

ابر تنکی که آسمان از خلال آن دیده شود. (اقرب الموارد). ج، طخاف

لغت نامه دهخدا

صلخفه

(صِلْ لَ فَ)

قصعه صلخفه، کاسۀ پهناور قریب تک. (منتهی الارب). فطحاء عریضه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سخفه

(سُ فَ)

سبکی عقل. (منتهی الارب). رقه عقل. (اقرب الموارد) ، لاغری از گرسنگی. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خلفه

(تَ)

بوی گرفتن دهان روزه دار. یقال: خلف فم الصائم خلفه، متغیر شدن مزه و بوی شیر. یقال: خلف اللبن، متغیر شدن طعام. یقال: خلف الطعام، تباه شدن. یقال: خلف فلان، برآمدن برکوه، کسی را از پس وی گرفتن. یقال: خلف فلاناً، جای گمشده کسی قرار گرفتن. یقال: خلف اﷲ علیک، بجای گمشدۀ توشود خدای، ستون استوار کردن. یقال: خلف بیته، پس پدر آمدن. بجای پدر نشستن. یقال: خلف اباه، اختلاف کردن، غورۀ نو آوردن تاک، در کمین مردی بودن در غیبت او پیش اهل و عیال او آمد و شد کردن، بردن شترانی را شبانگاه بسوی آب بعد رفتن مردم، مخالفت ورزیدن. خلاف کردن. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). خلفه

بوی گرفتن دهان روزه دار. یقال: خلف فم الصائم خلفه، متغیر شدن مزه و بوی شیر. یقال: خلف اللبن، متغیر شدن طعام. یقال: خلف الطعام، تباه شدن. یقال: خلف فلان، برآمدن برکوه، کسی را از پس وی گرفتن. یقال: خلف فلاناً، جای گمشده کسی قرار گرفتن. یقال: خلف اﷲ علیک، بجای گمشدۀ توشود خدای، ستون استوار کردن. یقال: خلف بیته، پس پدر آمدن. بجای پدر نشستن. یقال: خلف اباه، اختلاف کردن، غورۀ نو آوردن تاک، در کمین مردی بودن در غیبت او پیش اهل و عیال او آمد و شد کردن، بردن شترانی را شبانگاه بسوی آب بعد رفتن مردم، مخالفت ورزیدن. خلاف کردن. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). خُلفَه

لغت نامه دهخدا

خلفه

(خَ لِ فَ)

آبستن. آنرا درباره شتر بکار برند و جمع آن فحاض است از غیر لفظآن و گاهی هم بر ’خلفات’ و ’خلف’ جمع بسته میشود.
- خلفه جدود، خرماده. (منتهی الارب) (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

خلفه

(خُ فِ / فَ)

خرفه. نوعی گیاه دارویی است. (یادداشت بخط مؤلف) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خلفه

(خِ لَ فَ)

جمع واژۀ خلفه، مختلف. (منتهی الارب) (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

لطفه

ارمغان

معنی لخفه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما