معنی لحاء - جستجوی لغت در جدول جو

لحاء

لغت نامه دهخدا

لحاء

لغت نامه دهخدا

لحاء

لغت نامه دهخدا

لحاء

لغت نامه دهخدا

لحاء

تصویری از لحاء — تصویر لحاء

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از لحاظ — تصویر لحاظ

نگرش، ملاحظه، مراقب بودن، به گوشۀ چشم نگریستن، گوشۀ چشم

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از لحام — تصویر لحام

آنچه با آن چیزی را لحیم کنند

فرهنگ فارسی عمید

(طُ لَ)

جمع واژۀ طالح. (منتهی الارب). بی سامانکاران. و رجوع به طالح شود

لغت نامه دهخدا

(مَ)

نام لشکری که آل منذر را بود. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(مِ)

آلتی که بدان پوست درخت برکنند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(صُ لَ)

صلحا. جمع واژۀ صلیح، بمعنی صالح: قاضی مکران را با چند تن از صلحا و اعیان رعیت به درگاه فرستاد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 242).
زیشان بهر اقلیم یکی بنده و بابی است
کو را به صلاح گرهی کز صلحااند.
ناصرخسرو.
یکی از صلحای لبنان که مقامات او در دیار عرب مذکور بود... (گلستان). و صلحاء واعظان و نصحاء مذکران. (ترجمه محاسن اصفهان ص 119)

صلحا. جَمعِ واژۀ صلیح، بمعنی صالح: قاضی مکران را با چند تن از صلحا و اعیان رعیت به درگاه فرستاد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 242).
زیشان بهر اقلیم یکی بنده و بابی است
کو را به صلاح گُرُهی کز صلحااند.
ناصرخسرو.
یکی از صلحای لبنان که مقامات او در دیار عرب مذکور بود... (گلستان). و صلحاء واعظان و نصحاء مذکران. (ترجمه محاسن اصفهان ص 119)

لغت نامه دهخدا

(شَ)

شلحا. تیغ تیز. ج، شلح. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). تیغ تیز و آن به سبب اسم آلت بودنش مؤنث آمده است. (از اقرب الموارد). رجوع به شلحی شود

لغت نامه دهخدا

(فَ)

مؤنث افلح. زن کفته لب زیرین. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مَ)

درخت برگ ریخته، گوشت پشت از دوش تا سرین، لشکر گران. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، مؤنث املح. گویند: نعجه ملحاء،میش سپید سیاهی آمیخته، لیله ملحاء، شبی که از ژاله و یا شبنم سپید باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ)

آوردن چیزی که بر آن ملامت کنند. (منتهی الارب) (آنندراج). بجا آوردن عملی که بر آن سرزنش کنند. (از المنجد) (اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

(قَ)

مؤنث اقلح. زن زرددندان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تصویری از لحاق — تصویر لحاق

نیام

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لخاء — تصویر لخاء

دارودان، شامکچکان (شامک قطره)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لحاف — تصویر لحاف

بستر آهنگ، بالاپوش شب، جامه پنبه دار شب خوابی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لحاظ — تصویر لحاظ

ملاحظه، دیدن، نگاه داشتن به چشم چیزی را

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لحاس — تصویر لحاس

لیسنده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لماء — تصویر لماء

گندمگون

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لحام — تصویر لحام

گوشت فروش

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لحان — تصویر لحان

بد خوان بد گویش آنکه در قرائت و اعراب خطا کند

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لحکاء — تصویر لحکاء

لحکه کرم ماسه

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ضحاء — تصویر ضحاء

آفتاب فراخ، چاشتگاه، چاشت

فرهنگ لغت هوشیار

مهر نامه، سرنامه (عنوان نامه)، کاغذ تراش، پوستک پوست نازکی که در پوشنیدن (جلد کردن) به کار رود مهر نامه، عنوان نامه واحد سحاء ه، جمع اسحیه

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ملحاء — تصویر ملحاء

برگ ریخته، لشکر گران، گوشت پشت

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قلحاء — تصویر قلحاء

مونث اقلح دندان زرد

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از فلحاء — تصویر فلحاء

لب گرده ای زن

فرهنگ لغت هوشیار

جمع صالح، درستکاران، جمع صلیح، راستان نیک کرداران جمع صلیح صالحان نیکوکاران

فرهنگ لغت هوشیار

خاک، ناچیز، اندک، رخت کالا که بر زمین افتاده ستبران: زن، ران ستبر

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از صلحاء — تصویر صلحاء

((صُ لَ))

جمع صلیح، نیکو کاران

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لحاظ — تصویر لحاظ

دیدگاه

فرهنگ واژه فارسی سره

تصویری از لحاف — تصویر لحاف

روانداز

فرهنگ واژه فارسی سره