دهی جزء دهستان مرکزی بخش لنگرود شهرستان لاهیجان واقع در سه هزارگزی باختر لنگرود و سه هزارگزی شمال شوسۀ لنگرود به لاهیجان. جلگه، معتدل، مرطوب و مالاریائی. دارای 313 تن سکنه. آب آن از استخر محلی. محصول آنجا برنج، ابریشم، کنف و صیفی. شغل اهالی زراعت و حصیر و پارچۀ نخی بافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
دهی جزء دهستان مرکزی بخش لنگرود شهرستان لاهیجان واقع در سه هزارگزی باختر لنگرود و سه هزارگزی شمال شوسۀ لنگرود به لاهیجان. جلگه، معتدل، مرطوب و مالاریائی. دارای 313 تن سکنه. آب آن از استخر محلی. محصول آنجا برنج، ابریشم، کنف و صیفی. شغل اهالی زراعت و حصیر و پارچۀ نخی بافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
پسوند مکانی مانند: حسن کلایه، خراطه کلایه، تاوی کلایه، کبودکلایه، کوکلایه، کی کلایه، میشه کلایه، نخجیرکلایه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کلا شود
پَسوَندِ مَکانی مانند: حسن کلایه، خراطه کلایه، تاوی کلایه، کبودکلایه، کوکلایه، کی کلایه، میشه کلایه، نخجیرکلایه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کلا شود