معنی کلایه
- کلایه((کَ وَ یا وِ))
- کلاوه، کلافه، ریسمان خام که بر چرخه پیچیده باشند
واژههای مرتبط با کلایه
کلایه
- کلایه
- پَسوَندِ مَکانی مانند: حسن کلایه، خراطه کلایه، تاوی کلایه، کبودکلایه، کوکلایه، کی کلایه، میشه کلایه، نخجیرکلایه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کلا شود
کلایه
- کلایه
- دهی از دهستان بویراحمد سردسیر است که در بخش کهکیلویۀ شهرستان بهبهان واقع است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
کلایه
- کلایه
- از توابع اسکوژ تنکابن
گلایه
- گلایه
- شکایت
بلایه
- بلایه
- بدکار، فاسق نابکار، فاحشه روسپی، مفسد مفتن، گمراه. نابکار، هرزه، ناچیز، ناکس
طلایه
- طلایه
- نشانه یا جلوه نخستین از هر چیز که پیش از دیگر نشانه ها نمایان شود
کلاله
- کلاله
- زلف، کاکل، بخشی از گل که برای جذب دانه های گرده نگه داشتن و رویاندن آنها و تولید میوه است
کرایه
- کرایه
- اجاره
تلایه
- تلایه
- طلایه و پیشقراول و پیشرو از لشکر
