- لاوابو(بُ)
دست و روشوئی. مرحاض. (صراح)
معنی لاوابو - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
اسطوخودوس، گیاهی از خانوادۀ نعنا با برگ های باریک، گل های سفید یا بنفش و تخم های ریز زرد رنگ که مصرف دارویی دارد، استوخودوس، شاه اسپرم رومی
(اَوْ وا)
لغت نامه دهخدا
آنکه به هرچیز با خدای گردد. (مهذب الاسماء). آنکه از هرچیز بخدای باز گردد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). بازگردنده بجانب حق. (آنندراج).
(اَ بِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ آبده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). جانور وحشی از این جهت که چون اغلب اوقات بمرگ طبیعی نمی میرد بلکه بکشتن و اهلاک دیگران، گویا جاودانه است. (آنندراج). رمندگان و اسبی که بدو صید کنند. (مهذب الاسماء) : چنانکه مجال جولان بر اوابد وحوش ممکن نباشد. (جهانگشای جوینی).
(اَ بِ)
لغت نامه دهخدا
ابل اوابل، شتران بسیار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، جمع واژۀ واصله. (ناظم الاطباء). رجوع به واصله شود
(اَ وْ وا)
لغت نامه دهخدا
نیک توبه کردن. توبه نیکو و پشیمانی از گناه:
به در بی نیاز نتوان رفت
جز بمستغفری و اوابی.
سعدی
به در بی نیاز نتوان رفت
جز بمستغفری و اوابی.
سعدی
(سُ)
لغت نامه دهخدا
بندری از بنادر ارمنستان صغیر در ساحل خلیج اسکندرون و از بازارهای تجارتی عمده و مرکز معاملۀ تجار ایتالیائی و فرانسوی و اسپانیائی بعهد مغول. (تاریخ مغول ص 570)
بلوط، (فهرست مخزن الادویه)
جمع آبده، نخجیران رمندگان، سختی جاوید جمع آبده جانوران وحشی رمندگان دد و دام
مردنی، در حال مرگ