- قلاقل (قُ قِ)
یاری گر و شتابکار. (منتهی الارب). المعوان السریعالتحرک. (اقرب الموارد)
معنی قلاقل - جستجوی لغت در جدول جو
- قلاقل (قِ قَ)
نام درخت انار صحرایی است، و آن را قلقلان هم میگویند و به عربی رمان البری است. (برهان)
- قلاقل
قلال اندک قلقلان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قله ها، بلندترین نقاط، سر کوه ها، سبوها، کوزه ها، کوزه های بزرگ یا کوچک، جمع واژۀ قله
قلیمیا است. (فهرست مخزن الادویه). رجوع به قلیمیا شود
(قُ قُ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان خرم رود شهرستان تویسرکان، واقع در 24 هزارگزی شمال باختر تویسرکان و 6 هزارگزی جنوب باختر اشتران. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن سردسیری است. سکنۀ آن 617 تن است. آب آن از دو رشته قنات و چشمه و محصول آن غلات، دیم، انگور، کتیرا، و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد و تابستان از راه سوبلق و لاشجر اتومبیل میتوان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(قِ قِ)
لغت نامه دهخدا
گیاهی است که دانۀ آن سیاه باشد و نیکو در بوئیدن و نیک محرک باه خصوصاً چون کوفته به کنجد آمیخته به انگبین معجون سازند و آن را قلقلان بضم و قلاقل کعلابط نیز نامند یا آن سرد و نوع گیاه دیگر است و بیخ و ریشه آن گیاه را مغاث خوانند و عامه به غلط آن را با فاء خوانند. (منتهی الارب). درختی است به بلندی درخت انار و بار آن دانه ای است گرد و سیاه به اندازۀ فلفل یا کمی بزرگتر و در آن چسبندگی و شیرینی و بوی خوش است. (اقرب الموارد). به فارسی انار دانۀ دشتی نامیده میشود. طبیعت آن در دوم گرم و تر با رطوبت فضلیه و بغایت مقوی باه و منعظ و مسمن بدن هر نوع که استعمال نمایند خصوصاً با کنجد ویا با نبات و یا فانید و یا عسل سرشته و مصلح حال گرده و مثانه و زایل کننده احتراق و مقدار شربت بریان کردۀ آن از قبیل تنقل تا یک اوقیه و از کوبیدۀ آن تا نیم اوقیه و اکثار آن مصدع و مضر معده و مورث هیضه و مصلح آن بریان نمودن و با سکنجبین یا با قند و عسل خوردن، بدل آن به وزن آن ابهل و چهار دانگ آن مغز تخم خیار است. (مخزن الادویه). نباتی است شبیه به نبات کنب و چوب او مایل به سرخی و شاخها دراز و ثمرش مستدیر و بزرگتر از فلفل و املس و بیرون او مایل بسیاهی و مغز او با حلاوت و اندک لزوجت و پوست ساق او قوی تر از پوست کنب و گلش مایل به سفیدی و مستعمل از اودانۀ اوست و بعضی او را حب السمنه دانسته اند در دوم گرم و تر و بغایت مبهی خصوصاً با کنجد و نبات و مسمن بدن و قدر شربتش تا یک وقیه و مصدع و مصلحش بو دادن او و استعمال سکنجبین است. (تحفۀ حکیم مؤمن)
(قَ قِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ قرقل. پیراهن زنان یا جامه ای است بی آستین. (منتهی الأرب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). و رجوع به قرقل شود
(قُ)
لغت نامه دهخدا
کم و اندک. (منتهی الارب) (آنندراج). قلیل. (اقرب الموارد). ج، قلل. (اقرب الموارد). رجوع به قلال شود
(قِ)
لغت نامه دهخدا
چوب برپای کرده جهت واریج انگور. (منتهی الارب). الخشب المنصوبه للتعریش. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قله شود، جمع واژۀ قلّه. (اقرب الموارد)
دست کم باری کمتر: رسول الله صلی الله علیه وسلم می گفتی: اللهم لاتکلنی الی نفسی طرفه عین ولااقل من ذلک. مرا یک چشم زدن باخود باز مگذار و کم از آن
نادرست نویسی غلغل پارسی است جوشیدن آوای جوشیدن، آوای می که از گلوی تنگ برآید چست فرز: مرد، بازیگر اسپ اناردشتی، چشم خروس
جای شلوغ، نشستن چند نفر به طور فشرده در مکان یا محوطه ای
از توابع فریم واقع در شهرستان ساری