معنی قصیصه - جستجوی لغت در جدول جو

قصیصه

لغت نامه دهخدا

قصیصه

تصویری از قصیصه — تصویر قصیصه

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از قصیده — تصویر قصیده

(دخترانه)

نام یکی از قالب های شعر فارسی وعربی

فرهنگ نامهای ایرانی

شعری که حداقل دارای شانزده بیت است که مصراع اول بیت اول با مصراع های دوم همۀ بیت ها هم قافیه است و موضوع آن بیشتر در وعظ، حکمت، حماسه یا در مدح یا ذم کسی یا چیزی است، چکامه

فرهنگ فارسی عمید

(قُ لَ صَ)

مصغر قلوص. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قلوص شود

لغت نامه دهخدا

(قُ صَ عَ)

مصغر قصعه است. (منتهی الارب). رجوع به قصعه شود

لغت نامه دهخدا

(قَ صَ)

ابن ذویب از صحابیان است. (منتهی الارب). صحابی در فرهنگ اسلامی به کسانی گفته می شود که سعادت دیدار پیامبر اسلام را داشته اند و به دین اسلام گرویده اند. این عنوان تنها با دیدار ظاهری حاصل نمی شود، بلکه شرط آن، ایمان و ماندن بر آن تا زمان مرگ است. صحابه نقشی کلیدی در تدوین و تبیین تعالیم اسلامی داشتند.
ابن مهلب از احمقان طائفۀ ازد است. وی ملخی را دید که پرواز میکند گفت: از اینها نهراسید و روزی میگفت: رأیت غرفه فوق بیت و غلام خود را گفت: اذهب الی بیاض الملأ. (عیون الاخبار ج 2 ص 45)

ابن ذویب از صحابیان است. (منتهی الارب). صحابی در فرهنگ اسلامی به کسانی گفته می شود که سعادت دیدار پیامبر اسلام را داشته اند و به دین اسلام گرویده اند. این عنوان تنها با دیدار ظاهری حاصل نمی شود، بلکه شرط آن، ایمان و ماندن بر آن تا زمان مرگ است. صحابه نقشی کلیدی در تدوین و تبیین تعالیم اسلامی داشتند.
ابن مهلب از احمقان طائفۀ ازد است. وی ملخی را دید که پرواز میکند گفت: از اینها نهراسید و روزی میگفت: رأیت غرفه فوق بیت و غلام خود را گفت: اذهب الی بیاض الملأ. (عیون الاخبار ج 2 ص 45)

لغت نامه دهخدا

(قُ صَ)

نام جائی است. (معجم البلدان). موضعی است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(قُ قِ ضَ)

موضعی است. (منتهی الارب). و اسودبن یعفر و بشر بن ابی خازم در شعر خود از آن یاد کنند. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

(قَ مَ)

ریگ توده ای که غضا رویاند. (منتهی الارب). رمله تنبت الغضا. (اقرب الموارد) ، جماعت درختان غضا قریب به یکدیگر. ج، قصیم، قصم، قصائم. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(قِصْ یَلْ لَ)

کوتاه بالای پهناور از مردم و شتر، مرد برآمده ناف پرگوشت. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(قَ)

دو ده اند در مصر، یکی شرقیه و دیگری به سمنودیه. (منتهی الارب) (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

(قُبْ بی)

دهی است نزدیک سرمن رای. (آنندراج) (منتهی الارب) (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

(قَ رَ)

کوتاه. رجوع به قصیر شود، زنی که وی رابه خانه بازداشته باشند و نگذارند که بیرون آید، دانی النسب. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) :فلان ابن عمی قصیره، کنایه از خرما: قصیره من طویله، خرما از خرمابن است. (منتهی الارب). و نیز قصیره من طویله، کلام مختصر: چون چابک سوار بنان، یعبوب قلم را در مرعای قصیره من طویله، قصراطناب و طویله کرده... (درۀ نادره چ شهیدی ص 41)

کوتاه. رجوع به قصیر شود، زنی که وی رابه خانه بازداشته باشند و نگذارند که بیرون آید، دانی النسب. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) :فلان ابن عمی قصیره، کنایه از خرما: قصیره من طویله، خرما از خرمابن است. (منتهی الارب). و نیز قصیره من طویله، کلام مختصر: چون چابک سوار بنان، یعبوب قلم را در مرعای قصیره من طویله، قصراطناب و طویله کرده... (درۀ نادره چ شهیدی ص 41)

لغت نامه دهخدا

(قُ صَ بَ)

یوم قصیبه، روزی است تاریخی مر عمرو بن هند را بر تمیم. (مجمع الامثال میدانی)

لغت نامه دهخدا

(قَ بَ)

دستۀ موی پیچیده. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، میان دو پیوند نی. (منتهی الارب). انبوبه. (اقرب الموارد). ج، قصائب. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(قُ قُ صَ)

قصقص. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قصقص شود

لغت نامه دهخدا

(رُ)

بچۀ سگ را خواندن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(قَ صَ)

آهنی است از ابزار کشت وکار و زراعت. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(قَ صَ)

خاک فراهم کرده شده، تودۀ سنگریزه ها، آنچه به سر انگشتان گرفته شود. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(خُ صَیْ صَ)

مصغّر خاصه. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(خَ صَ)

هر چیزی که خاص بود و دیگری را در وی مشارکت نباشد. (ناظم الاطباء). ج، خصائص

لغت نامه دهخدا

(حَ صی صَ)

ابن اسعد. شاعری است از عرب

لغت نامه دهخدا

(حَ صی صَ)

مافوق موی اسب

لغت نامه دهخدا

(اَ صی صَ)

خانه های با هم نزدیک و مجتمع اندر یک جا. (منتهی الارب). خانه های با هم نزدیک، یقال: هم اصیصه واحده، ایشان مجتمعاند و یک جا میباشند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تصویری از قصیبه — تصویر قصیبه

بندنی، دسته موی چیده، گیسوی بافته

فرهنگ لغت هوشیار

یک نوع شعر که در مدح یا ذم کسی گویند و از شانزده بیت بیشتر است و دو مصراع بیت اول با مصراعهای دوم سایر ابیات یک قافیه داشته باشد

فرهنگ لغت هوشیار

کوتک این واژه باآن که تک واژه است نمایش واژه آمیزه رانیزدارد کو نشانه کوتاهی وتک نشانه تکی و برگزیدگیوبدینگونه آرش درست سخن بخردانه ای کوتاه رابه دست می دهد، کوتاه، خانه بند: زنی که شوی وی رابه خانه بازداشته است. مونث قصیر کوتاه، زنی که وی را بخانه باز داشته باشند و نگذارند که بیرون آید، جمع قصار

کوتک این واژه باآن که تک واژه است نمایش واژه آمیزه رانیزدارد کو نشانه کوتاهی وتک نشانه تکی و برگزیدگیوبدینگونه آرش درست سخن بخردانه ای کوتاه رابه دست می دهد، کوتاه، خانه بند: زنی که شوی وی رابه خانه بازداشته است. مونث قصیر کوتاه، زنی که وی را بخانه باز داشته باشند و نگذارند که بیرون آید، جمع قصار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قصیله — تصویر قصیله

کوته بالا خپله، ناف برجسته: مرد

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قصیمه — تصویر قصیمه

تاغرویان تاغستان

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از خصیصه — تصویر خصیصه

از آنی چه سانی هر چیز که خاص کسی باشد، جمع خصائص (خصایص)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از حصیصه — تصویر حصیصه

موی گوش

فرهنگ لغت هوشیار

((قَ دَ یا دِ))

نوعی شعر بلند که دو مصرع بیت اوّل با مصرع های دوم دیگر ابیات هم قافیه است و بیشتر برای بیان مدح و یا ذم و وعظ و حکمت به کار گرفته می شود، جمع قصاید

فرهنگ فارسی معین

تصویری از خصیصه — تصویر خصیصه

ویژگی

فرهنگ واژه فارسی سره

تصویری از قصیده — تصویر قصیده

چکامه

فرهنگ واژه فارسی سره