- قشنیزه(قِ زَ)
گیاهی است، برگش سبز شبیه برگ کاسنی، مردم می خورند آن را و گوسفند نیک دوست دارد، و ملین است. (منتهی الارب). گشنیز
معنی قشنیزه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
چنگالی، خوراکی که از روغن داغ کرده و آب و شکر یا شیره با نان تریت کرده درست کنند
چنگال خوست، چنگال خست، چنگال خوش، انگشتو، بشتره، بشتزه، بشنژه
چنگال خوست، چنگال خست، چنگال خوش، انگشتو، بشتره، بشتزه، بشنژه
(اِ جَ / جِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان عقدای بخش اردکان شهرستان یزد که در 48 هزارگزی باختر اردکان و 5 هزارگزی راه عقدا به جلیل آباد واقع است و محلی کوهستانی، گرم و معتدل و مالاریایی است. سکنۀ آن 282 تن میباشد که پیرو مذهب شیعه اند و بزبان فارسی سخن میگویند. آب آن از قنات تأمین میشود و محصول آن غلات و انار است. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان کرباس بافی است. راه آن ارابه رو میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10)
شنیده ناشده، آن که نمیشنود، گوش نداده. گوشزد نشده. (ناظم الاطباء)
(مَ زَ / زِ)
لغت نامه دهخدا
مشکیچه که خیک و مشک کوچک باشد. (برهان). مشکوله. (فرهنگ رشیدی). مشکیچه. (آنندراج). مشکیچه و مشک کوچک. (ناظم الاطباء). و رجوع به مشکوله و مشکیجه و مشکیچه شود
(مَ زَ / زِ)
لغت نامه دهخدا
فرهنگستان ایران این کلمه را معادل ’اسیدی’ گرفته و آرد: کیسۀ کوچکی که مانند مشگ کوچکی در سربرگهای بعضی گیاهان است. (واژه های نو فرهنگستان ایران ص 77). و رجوع به مشکیزه شود
(گِ)
لغت نامه دهخدا
بسان گشنیز. بمانند گشنیز، ورقی از اوراق بازی که خالهای آن بشکل برگ گشنیز است. ورق قمار که بر آن صورت گشنیز نقش است: تک خال گشنیزی. دو لوی گشنیزی. ده لوی گشنیزی
(رَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
به معنی بول و غایط است، از دساتیر نقل شده است. (آنندراج). شاش. پلیدی. بول. (یادداشت مؤلف)
(سَ نَ / نِ زَ / زِ)
لغت نامه دهخدا
آلتی فولادین و نوک تیز که آن رابالای نیزه یا تفنگ نصب کنند. (فرهنگ فارسی معین)
(قَ نی یَ)
لغت نامه دهخدا
از شتران، شتری است که دارای پوستی نازک و دهانی تنگ باشد. (اقرب الموارد). در منتهی الارب آمده: قشونیه بضم و شدّ الیاء، شتر تنک و سبک پوست و تنگ دهن. (منتهی الارب)
(گِ زَ / زِ)
لغت نامه دهخدا
ابتدای غورۀ انگور که به کوچکی به دانۀ انگور ماند و های آن برای نسبت است:
زآن حصرم کاصل پادشاهی است
گشنیزه سپهر گندنایی است.
خاقانی (از آنندراج).
رجوع به گشنیز شود
زآن حصرم کاصل پادشاهی است
گشنیزه سپهر گندنایی است.
خاقانی (از آنندراج).
رجوع به گشنیز شود
چنگالی که از آرد کنجد و خرما و یا از نان گرم و روغن و دوشاب و یا از نان تنک و روغن و خرما سازند بشنزه
ناشنیده: ... این سوال را نشنیده گرفت. یا بحق حرفهای نشنیده. پس از شنیدن خبری تعجب آور گویند
ابتدای غوره انگور که از کوچکی بدانه انگور ماند. یا گشنیزه حصرم. شراب انگوری: حرمت می را که می گشنیزدیگ عیشهاست. بر سر گشنیزه حصرم روان افشانده اند. (خاقانی)
منسوب به گشنیز مانند گشنیز، (گنجفه) ورقی که خالهای آن بشکل برگ گشنیز است
رمح، سنان