معنی قزدره - جستجوی لغت در جدول جو

قزدره

لغت نامه دهخدا

(دِ رَ)

تأنیث قادر. رجوع به قادر شود، لیله قادره، شب نرم و آسان سیر. (ناظم الاطباء) : بین ارضک و ارض فلان لیله قادره. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قدره

(قَ دَ رَ)

شیشۀ خرد. (منتهی الارب) (آنندراج) ، و گویند: کم قدره نخلک، یعنی چه مقدار خرمابنان است. و گویند: غرس علی القدره و هی ان یغرس علی حد معلوم بین کل نخلتین. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

گزدره

(گَ دَ رَ / رِ)

ده کوچکی است از دهستان خنامان شهرستان رفسنجان، واقع در 65000گزی خاور رفسنجان و 10000گزی شمال شوسۀ رفسنجان به کرمان و دارای 41 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

رزدره

(رَ دَ رِ)

دهی از دهستان دیلمان بخش سیاهکل دیلمان شهرستان لاهیجان. سکنۀ آن 107 تن. آب آنجا از چشمه. محصولات عمده آن غلات و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

دزدره

(دُ دَ رَ)

نام محلی کنار راه تهران و شاهی میان گردنۀ عباس آباد و دوگل در 162100 گزی تهران. (از جغرافیای سیاسی کیهان)

لغت نامه دهخدا

قندره

(قُ دِ رَ)

ارسی. کفش که ساق آن کوتاه تر از نیم چکمه است. ظاهراً ترکی است.
- قندره دوز، کفاش.
- قندره دوزی، شغل قندره دوز.
- ، دکان قندره دوز

لغت نامه دهخدا

قزبره

(رَتْوْ)

گائیدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

چزدره

(چَ دَ رَ / رِ)

چزده. پاره های دنبه و پیه بریان کردۀ روغن گرفته را گویند. (برهان) (ناظم الاطباء). دنبه و پیه ریزه کردۀ بریان شده که جزغاله نیزگویند. (انجمن آرا) (آنندراج). رجوع به چزده شود

لغت نامه دهخدا

ازدره

(اَ دَرْ رَ)

یکی از مواضع استقرار ساخلو ابوخزیمه در طبرستان. (سفرنامۀ مازندران و استراباد رابینو ص 165 بخش انگلیسی) ، ازدلام رأس، بریدن سر. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

بزدره

(اِ ءَ)

مصدر منحوت عربی از بازداری فارسی. بازداری. بازیاری. دانش تربیت طیور و جوارح و علاج بیماری های آنها. دستور معالجۀ طیور. (یادداشت بخط دهخدا)

لغت نامه دهخدا