- قرف(قَ رِ)
سزاوار. (منتهی الارب) ، سخت سرخ. (اقرب الموارد)
معنی قرف - جستجوی لغت در جدول جو
- قرف(رِبا)
ستم کردن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، از حد درگذشتن. (منتهی الارب) ، پوست کندن. (از اقرب الموارد) ، بغاوت ورزیدن، سر ریش تازه کردن، عیب کردن، تهمت نهادن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، ورزیدن. (منتهی الارب) ، کسب کردن، آمیختن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، دروغ گفتن و آمیختن. (منتهی الارب). کذب و تخلیط. (اقرب الموارد)
- قرف
سرخ تند، سزاوار، ستم کردن، تاراج کردن، چفته بستن، آمیختن، آک نهادن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ رَ)
لغت نامه دهخدا
سخت سرخ. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). الاحمرالقانی. (اقرب الموارد) ، دیر ماندن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(رُ بیْ یَ)
لغت نامه دهخدا
هر دو دست را زیر هر دو پای بستن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، نوعی از جماع که گرد کند هر دو طرف زن را چندان که دست و پایش با هم بسته شود. (منتهی الارب)
(قَ / قِ / قُ فَ صا)
لغت نامه دهخدا
نوعی از نشستن که صاحبش بر سرین نشیند و ران بر شکم چسباند و هر دو دست را حلقه کرده بر ساق گذارد، آنکه بر دو زانو سرنگون نشیند و بچسباند شکم را به زانو و هر دودست را در بغل نهد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
(تَ بَطْ طُ)
لغت نامه دهخدا
پوست واشدن ریش. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). تازه شدن سر ریش. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(قَ فی ی)
لغت نامه دهخدا
آنکه رنگش به سرخی زند. (منتهی الارب). نسبت است به قرف. (منتهی الارب). رجوع به قرف شود
حد، لب، کناره، لبه، کرانه، تیزی، جانب کلمه، سخن گفتن، کلمه ای که قبل از ترکیب با کلمه دیگر معنی مستقل از آن مفهوم نشود کلمه، سخن گفتن، کلمه ای که قبل از ترکیب با کلمه دیگر معنی مستقل از آن مفهوم نشود
بدنام ارمال دارچینی از گیاهان، پاره ای پوست، اندماغ پوست درخت و جز آن، پوست درختی است شبیه بدارچین دارچین
