معنی قرشفه - جستجوی لغت در جدول جو

دهی است در سواحل حمص، و آن دورترین و آخرین توابع آن است و در کنار حلب و انطاکیه قرار گرفته، و بعضی از سرشناسان آن ده در حلب به سر میبرند و به آنان بنوقرشی میگویند و مردم گمان میبرند که از طایفۀ قریشند. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

قرشیه

(قُ رَ شی یَ)

نوعی از اظفارالطیب

لغت نامه دهخدا

قرشیه

(قُ رَ شی یَ)

نسبت مؤنث است به قریش که نام طائفه یا مردی است. (معجم البلدان). رجوع به قریش و قریشی شود

لغت نامه دهخدا

قرطفه

(قَ طَ فَ)

قرطف. (اقرب الموارد). رجوع به قرطف شود

لغت نامه دهخدا

قرافه

(قَ فَ)

موضعی است به اسکندریه که داستانهای شگفت انگیزی بدان منسوب است. (از معجم البلدان)
نام شهری است. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

قرافه

(قُ فَ)

پوست درخت. (منتهی الأرب) (ناظم الاطباء). لحاءالشجر. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

خرشفه

(خَ شَ فَ)

جنبش. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ، آمیختگی سخن، زمین درشت از سنگ نرم که مثل دندان باشد و در آن رفتن نتوانند. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

حرشفه

(حَ شَ فَ)

زمین سخت و درشت. (منتهی الارب). زمین درشت

لغت نامه دهخدا

قشفه

(قَ شِ فَ)

مؤنث قشف: رأیته علی حال قشفه، ای سیئه. (اقرب الموارد). رجوع به قشف شود

لغت نامه دهخدا