- قذعل (قُ عُ / قِ عَ)
ناکس. فرومایه، خوار. بی قدر. (منتهی الارب) (آنندراج)
معنی قذعل - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ ذَ عِل ل)
لغت نامه دهخدا
تیزرو. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، آنکه متعرض قوم می شود تا خود را در کار و گفتگوی آنها داخل کند و با گفتن کلمه بعد از کلمه دیگر به سوی آنها رود. (از اقرب الموارد)
(رَب ب)
لغت نامه دهخدا
دشنام دادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد) : قذعه قذعاً، دشنام داد او را و سقط گفت. (منتهی الارب) ، زدن به چوب دستی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). به چوب دستی زدن. (آنندراج). گویند:قذعه بالعصا، به چوب دستی زد او را. (منتهی الارب)
(قَ ذَ)
لغت نامه دهخدا
فحش. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). پلیدی زبان. (منتهی الارب) (آنندراج) ، پلیدی. (منتهی الارب) (آنندراج)
(رِ)
لغت نامه دهخدا
در پس سر زدن، برگردیدن، جور کردن، در پی رفتن، عیب کردن، کوشش نمودن در کار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)
(قُ عُ)
لغت نامه دهخدا
کاسۀ بزرگ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، و گویند کاسۀ کوچک. (اقرب الموارد) ، نوعی از رکابی و دیگ تنگ گردن. (منتهی الارب). المرجل الضیق العنق. (اقرب الموارد) ، مرغکی کوتاه گردن و کوتاه نوک. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)
(قَ)
لغت نامه دهخدا
پس سر. بناگوش. هو مابین نقرهالقفاء الی الاذن. (اقرب الموارد). ج، اقذله، بستنگاه افسار اسب در پس پیشانی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ج، قذل و اقذله
(خِ عِ)
لغت نامه دهخدا
زن گول. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج) ، فوطۀ چرمین که زنان حائض و دختران پوشند. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج)
جمع قذال، پس سر ها، بنا گوش ها، پس سر زدن، آک نهادن، کوشیدن کار و کوشش، در پی رفتن، پیروی
