معنی قذاف در لغت نامه دهخدا

ترازو، برنشستنی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). مرکب و هر برنشستنی. (ناظم الاطباء)، فلاخن. (منتهی الارب) (آنندراج). منجنیق. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)، آنچه بدان چیزی را دور اندازند. (منتهی الارب) (آنندراج)، قَرَب قَذّاف، قرب با کوشش که در آن فتور نباشد. (منتهی الارب). قرب شبگیری است که صبح آن به آب رسند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

معنی قذاف در لغت نامه دهخدا

روض الَقذاف، موضعی است. (منتهی الارب)

معنی قذاف در فرهنگ لغت هوشیار

منجنیق که از آن تیر و سنگ اندازند

معنی قذاف - جستجوی لغت در جدول جو

قذاف

لغت نامه دهخدا

قذاف

لغت نامه دهخدا

قذاف

فرهنگ لغت هوشیار

قذال

پس سر، پشت گردن میان دو گوش

فرهنگ فارسی عمید

قذان

(قُذْ ذا)

سپیدی هر دو کرانۀ سر یا موی آن از پیری، سپیدی بال مرغ، کلمه ای که کودکان عرب وقت بازی گویند. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قذیف

(قَ)

ابر که در پیش چشم پیدا و نمایان گردد، دور. (منتهی الارب) (آنندراج) : منزل قذیف، منزل دور. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

اذاف

(اُ)

نره. شرم مرد

لغت نامه دهخدا

قاذف

(ذِ)

از قذف. سنگ انداز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). هم بین حاذف و قاذف. الحاذف بالعصا و القاذف بالحجاره. (منتهی الارب) ، ناقۀ قاذف، شتر ماده ای که از پیش روی خود را پیشاپیش شتران دیگر اندازد و پیش رود. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
آنکه کس را به ارتکاب زنا یا لواط منتسب میکند

لغت نامه دهخدا

قداف

(قُ)

کاسۀ بزرگ، سبوی سفالینه. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قحاف

(قُ)

برندۀ همه چیز. گویند:سیل قحاف، توجبه که همه را برد. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قراف

(قَ فَ)

دهی است به جزیره بحر یمن مقابل جار. (منتهی الأرب). دهی است در جزیره از دریای یمن محاذی جار که مردم آن بازرگانند و آب آشامیدنی را از دوفرسخی آورند. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

قراف

(رِ)

مقارفه. (منتهی الأرب) (آنندراج). با هم آمیختن. (منتهی الأرب). رجوع به مقارفه شود

لغت نامه دهخدا

قذوف

(قَ)

نیک دوردست. (منتهی الارب) (آنندراج) ، دوراندازندۀ مردم. گویند: بلد قذوف، شهری که جهت دوری خود دور اندازد مردم را. دوراندازندۀمردم. گویند: نوی قذوف و تیه قذوف. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قذائف

(قَ ءِ)

جمع واژۀ قذیفه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

قذاه

(قَ)

واحدقذی ̍. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به قذی شود

لغت نامه دهخدا

قذان

(قِذْ ذا)

جمع واژۀ قذّه به معنی کیک. (منتهی الارب) (آنندراج) :
یا ابتا ارقنی القذان
و النوم لاتألفه العینان

لغت نامه دهخدا

مقذاف

(مِ)

بیل کشتی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آنچه بدان کشتی را رانند. مقدف. مجذاف. ج، مقاذیف. (از اقرب الموارد). پاروی کشتی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

قذافه

(قَذْ ذا فَ)

یکی قذّاف. (منتهی الارب). رجوع به قذاف شود

لغت نامه دهخدا

گذاف

گفتار بیهوده، بسیار و بیحساب

معنی قذاف - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما