دهی است از دهستان باباجانی، بخش ثلاث شهرستان کرمانشاهان. در 32000 گزی جنوب خاوری ده شیخ کنار رود خانه زمکان واقع است و موقع آن کوهستانی و معتدل و سکنۀ آن 150 تن است. آب آن از رود خانه زمکان تأمین میشود. محصولات آنجا غلات، حبوبات، لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. ساکنین از طایفۀ باباجانی هستند. غلات در دشت صرنابه عمل می آورند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
دهی است از دهستان باباجانی، بخش ثلاث شهرستان کرمانشاهان. در 32000 گزی جنوب خاوری ده شیخ کنار رود خانه زمکان واقع است و موقع آن کوهستانی و معتدل و سکنۀ آن 150 تن است. آب آن از رود خانه زمکان تأمین میشود. محصولات آنجا غلات، حبوبات، لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. ساکنین از طایفۀ باباجانی هستند. غلات در دشت صرنابه عمل می آورند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
دهی است جزء بخش شهریار شهرستان تهران. در 15هزارگزی جنوب باختر علیشاه عوض کنار راه عمومی رباطکریم به بیدک واقع و موقع جغرافیایی آن جلگه و معتدل است. 126 تن سکنه دارد. آب آن از رود سیاه آب و محصولات آن غلات، بنشن و چغندر قندو شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد و از طریق رباط کریم و حصار ساتی ماشین میتوان برد. در زمستان ایل میش مست برای تعلیف گوسفندان حدود این ده می آیند. آثار خرابه های روی ارتفاعات باختری از آثار ساسانیان و اشکانیان است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
دهی است جزء بخش شهریار شهرستان تهران. در 15هزارگزی جنوب باختر علیشاه عوض کنار راه عمومی رباطکریم به بیدک واقع و موقع جغرافیایی آن جلگه و معتدل است. 126 تن سکنه دارد. آب آن از رود سیاه آب و محصولات آن غلات، بنشن و چغندر قندو شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد و از طریق رباط کریم و حصار ساتی ماشین میتوان برد. در زمستان ایل میش مست برای تعلیف گوسفندان حدود این ده می آیند. آثار خرابه های روی ارتفاعات باختری از آثار ساسانیان و اشکانیان است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
دهی است از دهستان حومه شهرستان ملایر. واقع در24000 گزی شمال خاوری شهر ملایر و 6000 گزی شمال باختری راه اتومبیل رو ملایر به شاده اراک. کوهستانی و معتدل مالاریائی و سکنۀ آن 300 تن است. آب آن از چشمه و محصولات آنجا غلات دیم و شغل اهالی زراعت. صنایع دستی زنان قالی بافی است. راه مالرو دارد. در دو محل به فاصله سه کیلومتر بالا و پائین نامیده میشود، سکنۀ بالا 1800 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
دهی است از دهستان حومه شهرستان ملایر. واقع در24000 گزی شمال خاوری شهر ملایر و 6000 گزی شمال باختری راه اتومبیل رو ملایر به شاده اراک. کوهستانی و معتدل مالاریائی و سکنۀ آن 300 تن است. آب آن از چشمه و محصولات آنجا غلات دیم و شغل اهالی زراعت. صنایع دستی زنان قالی بافی است. راه مالرو دارد. در دو محل به فاصله سه کیلومتر بالا و پائین نامیده میشود، سکنۀ بالا 1800 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
دهی است جزء بخش شهریار شهرستان تهران. در 7هزارگزی جنوب باختری علیشاه عوض و 5 هزارگزی راه عمومی واقع و موقع جغرافیائی آن جلگه و معتدل است. 346 تن سکنه دارد. آب آن ازقنات و دو رشته در بهار از رود کرج است و محصولات آن غلات، صیفی، چغندرقند و انگور، شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
دهی است جزء بخش شهریار شهرستان تهران. در 7هزارگزی جنوب باختری علیشاه عوض و 5 هزارگزی راه عمومی واقع و موقع جغرافیائی آن جلگه و معتدل است. 346 تن سکنه دارد. آب آن ازقنات و دو رشته در بهار از رود کرج است و محصولات آن غلات، صیفی، چغندرقند و انگور، شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
دهی است از دهستان نهر هاشم بخش مرکزی شهرستان اهواز. واقع در 40هزارگزی جنوب خاوری اهواز و 14هزارگزی خاور راه آهن اهواز به خرمشهر و کنار کارون و موقع جغرافیائی آن دشت و گرم سیر است. سکنۀ آن 75 تن است. آب آن از کارون بوسیلۀ موتور تأمین میشود و محصولات آن غلات و سبزی و باقلا و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه در تابستان اتومبیل رو است. در این آبادی آثار قلعه خرابه ای به نام نظام السلطنه مشاهده میشود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
دهی است از دهستان نهر هاشم بخش مرکزی شهرستان اهواز. واقع در 40هزارگزی جنوب خاوری اهواز و 14هزارگزی خاور راه آهن اهواز به خرمشهر و کنار کارون و موقع جغرافیائی آن دشت و گرم سیر است. سکنۀ آن 75 تن است. آب آن از کارون بوسیلۀ موتور تأمین میشود و محصولات آن غلات و سبزی و باقلا و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه در تابستان اتومبیل رو است. در این آبادی آثار قلعه خرابه ای به نام نظام السلطنه مشاهده میشود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)