معنی قانفی - جستجوی لغت در جدول جو

قانفی

لغت نامه دهخدا

قانی

سرخ، سرخ پررنگ، بسیار سرخ

فرهنگ فارسی عمید

قنافی

(قُ)

سر نرۀ کلان. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قانوی

(نَ)

نسبت است به قانه (شمعون: 3). (قاموس کتاب مقدس ص 684)

لغت نامه دهخدا

قانچی

دهی است از دهات کوهسار، کوهسار شامل چهار محله است: کوهسار، چناشک، قانچی و حاجی لر، سکنۀ آنجا افرادی خوش سیما و خوش بنیه و بیشتر آنها از ترکهای گریلی میباشند، مردم چناشک و قانچی با آنکه در یک جلگۀ تنگ و مسدود پرآب زیست میکنند و فقط زراعت برنج مختصری دارند، بلندقامت و تنومند و تندرست و خوش صورت تر از سکنۀ دربندهای خشک حدود ناردین هستند، (ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 115 و 116 و 172)

لغت نامه دهخدا

انفی

(اَ ی ی)

منسوب به انف الناقه. رجوع به انف الناقه شود

لغت نامه دهخدا

انفی

(اَ فا)

نعت تفضیلی از نفی. (یادداشت مؤلف) : فان علم ان احداً من غلمانه (غلمان المحتسب) اخذ رشوه صرفه عنه لینفی عنه الظنون و تتخلی عنه الشبهات فان ذلک ازید لتوقیره و انفی للمطعن فی دینه. (معالم القربه از یادداشت مؤلف).
- امثال:
القتل انفی للقتل. (منسوب به اردشیر بابکان از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

قانی

سخت سرخ، (منتهی الارب)، بسیار سرخ، (آنندراج)، سرخ بغایت، (ذخیرۀ خوارزمشاهی)، سرخ سیر: احمر قانی و قان، سخت سرخ، (منتهی الارب) :
تو در روز هیجا سویدای جنگی
بکردی بشمشیر حمرای قانی،
منوچهری،
در این لفظ بسیار تردد است ظاهراً توافق لسانین باشد میان عربی و ترکی، (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قافی

نعت فاعلی از قفو، ازپی رونده، پیرو، خادم، خدمتکار، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا