- فیهق(فَ هََ)
فراخ از هر چیزی، شترمادۀ بسیارشیر. (منتهی الارب)
معنی فیهق - جستجوی لغت در جدول جو
- فیهق
فراخ، شتر پر شیر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ فَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
فراخی کننده در سخن. (آنندراج) (از منتهی الارب). افشانندۀ کلام. (ناظم الاطباء) ، پرگرداننده دهن را به سخن. (آنندراج) (از منتهی الارب)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
پر شدن خنور چندانکه از سر بیرون شود. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
بر فهقه آوردن. (منتهی الارب)
بر فهقه آوردن. (منتهی الارب)
شهری است به شام میان دمشق طبریه و عقبۀ داود که به غور اردن سرازیر میشود، (معجم البلدان)
بلندقامت مضطرب خلقت، مرد درازبالا،
کوهی محیط بر دنیا، (منتهی الارب)، رجوع به قاف شود
کوهی محیط بر دنیا، (منتهی الارب)، رجوع به قاف شود
(تَ پِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش مرکزی شهرستان آبادان که دارای 100 تن سکنه است. آب آن از بهمن شیر و محصول عمده اش خرما و سبزی. اهالی از طایفۀ دریس و اغلب ماهیگیر یا کارگر شرکت نفت اند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
دهان، (منتهی الارب)، رجوع به فم و فوه شود
(قَ)
لغت نامه دهخدا
شیری که میان دو دوشیدن گرد آید در پستان. ج، فیق، افواق. جج، افاویق. (منتهی الارب). نیز ج، فیقات. جج، افاویق. به معنی آبی که در ابرها جمع شود و ساعت به ساعت ببارد، نیز به کار برده اند. (از اقرب الموارد).
- فیقه الضحی، بلندبرآمدگی آن. (منتهی الارب). اول و بلندی آن. (از اقرب الموارد)
- فیقه الضحی، بلندبرآمدگی آن. (منتهی الارب). اول و بلندی آن. (از اقرب الموارد)
(فَ تَ)
لغت نامه دهخدا
دربان، نجار. (اقرب الموارد). درودگر. (آنندراج) ، آهنگر، پادشاه. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(فَ هََ)
لغت نامه دهخدا
می، پیمانۀ می. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، پالونه. (منتهی الارب). المصفاه. (اقرب الموارد)
(بَ هََ)
لغت نامه دهخدا
شهری است نزدیک نیشابور و از آن شهر است ابوالفضل بیهقی صاحب تاریخ محمود غزنوی و مسعود و دیگر آل سبکتکین و امام احمد بن حسین وپس او امام اسماعیل. (منتهی الارب). اصل کلمه در فارسی بیهه یعنی بهائین است و معنای آن در فارسی بسیار بخشنده است. ناحیه ایست بزرگ و کوره ای وسیع دارای شهرهای بسیار و آبادانی از نواحی نیشابور مشتمل بر 321 قریه و عامه آن را سبزور (سبزوار) گویند و حدود آن از ناحیۀ نیشابور به انتهای حدود ریوند تا نزدیک دامغان محدود است و عده بیشماری از فضلا و دانشمندان ازاین شهر برخاسته اند و اکثر مردم آن رافضی غلات اند. (از معجم البلدان). در قرون وسطی سبزوار را بیهق میگفتند. (سرزمینهای خلافت شرقی). ناحیه ایست قدیم در خراسان غربی نیشابور. در دورۀ طاهریان 390 آبادی داشت. شهرهای مهم آن سبزوار و خسروجرد بود. در سال 30 هجری قمری بدست عبدالله بن عامر فتح شد. در 546- 548 هجری قمری ینالتگین ویرانش کرد. (از دائره المعارف فارسی)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
فراخی کردن در سخن و پر گردانیدن دهن را بسخن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). توسع و تنطع در سخن. (از اقرب الموارد) ، تفحم و تفتح. یقال: یتفیهق علینا بمال غیره. (اقرب الموارد) ، تبختر در رفتار. (از اقرب الموارد)
پارسی تازی گشته پیله پتیار سختی، لشکر، بزرگمرد، شگفت آور، مردیک چشم، چغاز (سلیطه)
پا روی چوبی برای جمع آوری و بوجار دانه در خرمن کوبی