معنی فیتالس - جستجوی لغت در جدول جو

فیتالس

لغت نامه دهخدا

اول، آغاز، ابتدا، برای مثال بر این داستان کش بگفت از فیال / ابر سیصد و سی و سه بود سال (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۱۰۳)

فرهنگ فارسی عمید

فتال

بسیار تاب دهنده، ریسمان تاب
بلبل، پرنده ای خوش آواز و به اندازۀ گنجشک با پشت قهوه ای و شکم خاکستری، شب خوٰان، مرغ چمن، هزاران، هزاردستان، هزار، هزارآوا، عندلیب، بوبرد، زندلاف، زندواف، زندوان، مرغ سحر، زندباف، بوبردک، مرغ خوش خوٰان، شباهنگ، صبح خوٰان

بسیار تاب دهنده، ریسمان تاب
بُلبُل، پرنده ای خوش آواز و به اندازۀ گنجشک با پشت قهوه ای و شکم خاکستری، شَب خوٰان، مُرغِ چَمَن، هِزاران، هِزاردَستان، هِزار، هِزارآوا، عَندَلیب، بوبُرد، زَندلاف، زَندواف، زَندوان، مُرغِ سَحَر، زَندباف، بوبَردَک، مُرغ خوُش خوٰان، شَباهَنگ، صُبح خوٰان

فرهنگ فارسی عمید

فتال

پسوند متصل به واژه به معنای فتالنده مثلاً گهرفتال برای مثال جز از گشاد تو در چنبر فلک که برد / فروغ خنجر الماس فعل مغزفتال (ازرقی - ۴۹)

فرهنگ فارسی عمید

فیال

فیلبان، نگهبان پیل، آنکه بر پشت فیل می نشیند و فیل را می راند، پیلبان، پیلوان

فرهنگ فارسی عمید

تیتال

مکر، فریب، چاپلوسی

فرهنگ فارسی عمید

فینال

نهایی، آخری، فرجامی، در ورزش مسابقۀ پایانی در یک دورۀ رقابت ورزشی که به منظور تعیین رده های اول و دوم برپا می شود

فرهنگ فارسی عمید

فینال

در زبان فرانسه به معنی نهائی و آخری است،
آخرین مسابقۀ ورزشی، آخرین قسمت از سه یا چهار قسمت سونات، سنفنی، کنسرتو، مقابل اوورتور، (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

تالس

(لِ)

شهرکی است بر لب رود فرات نهاده (از جزیره) و به حدود شام پیوسته. (حدود العالم)

لغت نامه دهخدا

هیتال

(هََ)

رجوع به هیاطله شود:
مناره برآرم به شمشیر و گنج
ز هیتال تا کس نماند به رنج
نمانم به جایی پی خوشنواز
به هیتال و ترک از نشیب وفراز.
فردوسی (از انجمن آرا).
مر او را سبک شاه در بر گرفت
ز هیتال و چین دست بر سر گرفت.
فردوسی.
سوی شاه هیتال شد ناگهان
ابا لشکر و گنج و چندی مهان.
فردوسی.
که از مرز هیتال تا مرز چین
نباید که کس پی نهد بر زمین.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

فیالق

(فَ لِ)

جمع واژۀ فیلق. (منتهی الارب). رجوع به فیلق شود

لغت نامه دهخدا

تیتالی

غدار و مکار و چاپلوس و ناراست، (ناظم الاطباء)، رجوع به تیتال شود

لغت نامه دهخدا

قیتال

(رَ عَ)

کشتن و کارزار کردن، (منتهی الارب) (آنندراج)، قتال، مقاتله

لغت نامه دهخدا

فیاله

(لَ)

جمع واژۀ فیل. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

فشتال

(فَ)

دهی است از بخش سیاهکل شهرستان لاهیجان، دارای 250 تن سکنه. آب آن از شمرود و محصول عمده اش برنج، ابریشم، پشم و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

تیتال

فریب و چاپلوسی را گویند، (برهان)، مکر و فریب و بدین معنی مشترک است در هندی، (آنندراج)، فریب و حیله و مکر و چاپلوسی، (ناظم الاطباء)، فریب و مکر و چاپلوسی و تملق، (فرهنگ فارسی معین)، سخنان فریبنده، گفتاری فریبنده، سخنان آرام کننده، چرب زبانی با طفل، آرام کردن بچه و مانند او را بزبان: با زبان و تیتال طوری بچه را از گریه بازداشتم، با بچه با زبان و تیتال باید رفتار کرد نه با کتک، (از یادداشتهای مرحوم دهخدا) :
لب از مژگان پر از تیتال عشوه
دو چشم آبستن اطفال عشوه،
فوقی یزدی (از آنندراج)،
چون کلام اﷲ ناطق معجزی داری بیار
هیچکس از شیوۀ تیتال پیغمبر نشد،
باقر کاشی (ایضاً)

لغت نامه دهخدا

فافالس

جزر بری است. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

فینارس

(رُ)

اسم یونانی سعد است. (فهرست مخزن الادویه). فیناروس

لغت نامه دهخدا

تالس

(لِ)

ملطی. ثالس. از حکمای ’مکتب ایونی’ از قدیمترین و معروفترین دانشمندان هفتگانه است که در حدود 640ق. م. در ملیطه متولد شد. وی در هندسه و نجوم دستی داشته و کسوف سال 585 قبل از میلاد را پیش بینی کرد و آب را مادهالمواد میدانست. خاصیت کهربا را دریافت و گمان می کرد که قدرت جذب کهربا بر اثر وجود روح در آن شی ٔ است و ارتفاع هرم را از روی اندازه گیری سایه بدست آورد و در هندسه هم کشفیاتی دارد و در حدود سال 548 قبل از میلاد درگذشت. رجوع به ثالس و ثالیس و تالیس و طالس شود

لغت نامه دهخدا

خیتال

دروغ، (ناظم الاطباء)، سخنان بی فروغ، (آنندراج) (برهان قاطع)، خوش طبعی، مزاح، مطایبه، عادت، طبیعت، مزاج، (ناظم الاطباء) (برهان قاطع) :
ز جغد و بوم بدیدار شوم تر صد بار
ولی بطعمه و خیتال جخج گوی همای،
سوزنی

لغت نامه دهخدا

قیتال

کشتار کارزار

فرهنگ لغت هوشیار

تالس

دردمندی

فرهنگ لغت هوشیار

فینال

در زبان فرانسه بمعنای نهائی و آخری است

فرهنگ لغت هوشیار

تیتال

چاپلوسی و فریب

فرهنگ لغت هوشیار

فالس

آلمانی تازی گشته والس بنگرید به والس ساختگی دروغین سست

فرهنگ لغت هوشیار

فتال

هزار داستان، ریسمانتاب از هم گسستن جدا کردن بریدن، شکستن، در ترکیب به معنی فتالنده آید بمعانی ذیل الف - گسلنده: زره فتال گهر فتال. ب - پراکنده کننده داغان کننده مغز فتال، از جای برکنده. بسیار فتل، کسی که نخ و ریسمان و مانند آنها را تاب داده و فتیله کند

فرهنگ لغت هوشیار

فیال

از ریشه پارسی پیلبان، پیلدار در لغت فرس آمده: زمینی باشد که اول بار بکارند. ابو شکور گوید: مرین داستان کس نگفت از فیال ابر سیصد و سی و سه بود سال. مرحود دهخدا در مورد معنی فوق نوشته ند: غلط است در شعر (ابو شکور) معنی ابتکارا می دهد کش بگفت از فیال. تیری که پیکان آن دو شاخه باشد

فرهنگ لغت هوشیار