- فوز
پیروزی یافتن، رستگار شدن، پیروزی، رهایی، رستگاری
معنی فوز - جستجوی لغت در جدول جو
- فوز
پوزه، گرداگرد دهان جانوران چهارپا، بتپوز، فرنج، پتفوز، بتفوز، برفوز، بنفوز، پوز
- فوز
اطراف و پیرامون دهان را گویند از جانب بیرون، خواه از انسان و خواه حیوان دیگر باشد، گرداگرد دهن، پوز، (فرهنگ فارسی معین)، فوزه، پتفوز، هجوم و غلبه را نیز گویند، (برهان) :
به مرو شاهجان باشی تو آنگه
که اینجا لشکر سرماکند فوز،
سوزنی،
در این معنی و شاهد جای تأمل است، چه معنی اول نیز مناسب است، (حاشیۀ برهان چ معین)،
صدایی که در هنگام جماع کردن از کسی برآید، (برهان)، فوزافوز، (رشیدی)، سوزنی گوید:
چنان کشیم و چنان دربریم ما همه شب
که خواب ناید همسایه را ز فوزافوز،
وفوزافوز ترکیبی است نظیر سراسر، دمادم، کشاکش، (از حاشیۀ برهان چ معین)،
آروغ، (برهان) (اسدی)، فوژان، فوگان، رجوع به این کلمات شود، واز آن فعل ساخته اند مانند این مثال:
شبان تاری بیدار چاکر از غم عشق
گهی بگرید و گاهی به ریش برفوزد،
طیان،
و رجوع به فوزیدن شود
به مرو شاهجان باشی تو آنگه
که اینجا لشکر سرماکند فوز،
سوزنی،
در این معنی و شاهد جای تأمل است، چه معنی اول نیز مناسب است، (حاشیۀ برهان چ معین)،
صدایی که در هنگام جماع کردن از کسی برآید، (برهان)، فوزافوز، (رشیدی)، سوزنی گوید:
چنان کشیم و چنان دربریم ما همه شب
که خواب ناید همسایه را ز فوزافوز،
وفوزافوز ترکیبی است نظیر سراسر، دمادم، کشاکش، (از حاشیۀ برهان چ معین)،
آروغ، (برهان) (اسدی)، فوژان، فوگان، رجوع به این کلمات شود، واز آن فعل ساخته اند مانند این مثال:
شبان تاری بیدار چاکر از غم عشق
گهی بگرید و گاهی به ریش برفوزد،
طیان،
و رجوع به فوزیدن شود
- فوز
دهی است از بخش راور شهرستان کرمان که دارای 750 تن سکنه است، آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله، لبنیات و کاردستی مردم بافتن کرباس و قالیچه است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
- فوز
پیروزی، رهائی، رستگاری اطراف و پیرامون دهان، هجوم و غلبه
- فوز ((فُ))
پیروزی یافتن، رستگار شدن، پیروزی، فتح، رستگاری
- فوز
پوز، گرداگرد دهن، آروغ
- فوز
پیروزی، رستگاری، رهایی، کامیابی، نجاح
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بادام، میوه ای کوچک، کشیده و تقریباً بیضی شکل با دو نوع تلخ و شیرین که روغن آن مصرف دارویی دارد، گیاه درختی این میوه با برگ های باریک و گل های صورتی، چشم معشوق
(فَ / فُو)
لغت نامه دهخدا
فیروزمند. (آنندراج). رجوع به فوز شود، منسوب به فوز، که گویا از قرای حمص است. (سمعانی)
(زَ / زِ)
لغت نامه دهخدا
فوز. پیرامون دهان را گویند از جانب بیرون. (برهان). پوز. پوزه. فوز. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی تفور است که گل باشد. (برهان). همان تفور است... (شرفنامۀ منیری). تفور و گل و طین و سفال. (ناظم الاطباء). رجوع به مادۀ قبل شود
پارسی تازی گشته بوزه اسب تند رو اسب جلد، مرد تیز هوش صاحب ادراک مقابل کودن
اخم، عبوس و ترشرو