- فلحاس (فِ)
مرد زشت بدخوی. (منتهی الارب). قبیح سمج. (از اقرب الموارد)
معنی فلحاس - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
گیاه نخستین رویانیدن زمین. یا چریدن ستور گیاه زمین را. (منتهی الارب) (آنندراج) : الحاس ارض، یعنی رویانیدن آن نخستین گیاه را، و گفته اند: چریدن ستور گیاه آن را، عبارت ’اساس’ اینست: الحست الارض، انبتت ماتلحسه الدواب. (اقرب الموارد).
(فَ حَ)
لغت نامه دهخدا
مرد آزمند، سگ، خرس کلانسال، آنکه جویای وقت خوردن مردم باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
