- فقیر
تنگ دست، تهیدست، فاقد امکانات مثلاً شهرستان فقیر، در تصوف سالک
معنی فقیر - جستجوی لغت در جدول جو
- فقیر (فَ)
دهی است از بخش طرهان شهرستان خرم آباد، دارای 240تن سکنه. آب آن از چشمۀ فقیر و محصول عمده آنجا غلات و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
- فقیر (فَ)
درویش که به اندازۀ کفایت عیال مال دارد یا درویشی که اندک چیزی دارد و قوت میسر باشد او را. ج، فقراء. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). درویش. (ترجمان علامۀ جرجانی ترتیب عادل بن علی). بی چیز. (یادداشت مؤلف). گدا. بیچاره. نادار. (یادداشت مؤلف). درویش که قوت و کفایت چند روزۀ عیال داشته باشد. مسکین. آنکه بسیار محتاج است و هیچ چیز ندارد. (غیاث از منتخب) :
برنگ و بوی بهار ای فقیر قانع شو
چو باغبان نگذارد که سیب و گل چینی.
سعدی.
مبادا که گنجی ببیند فقیر
که نتواند از حرص خامش بود.
سعدی.
نه بم دارد آشفته سامان نه زیر
به آواز مرغی بنالد فقیر.
سعدی.
، شکسته استخوان پشت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، شتر بینی بریده جهت رام شدن، گو که نهال خرما نشانند در آن. ج، فقر، جوی گرداگرد نهال خرما. (منتهی الارب) ، چاههائی که یکی بسوی دیگری روان باشد، زمین نرم که در آن چاهها برابر و مقابل کنند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، دهانۀ کاریز و آب راهۀ کاریز. (منتهی الارب)
برنگ و بوی بهار ای فقیر قانع شو
چو باغبان نگذارد که سیب و گل چینی.
سعدی.
مبادا که گنجی ببیند فقیر
که نتواند از حرص خامش بود.
سعدی.
نه بم دارد آشفته سامان نه زیر
به آواز مرغی بنالد فقیر.
سعدی.
، شکسته استخوان پشت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، شتر بینی بریده جهت رام شدن، گو که نهال خرما نشانند در آن. ج، فقر، جوی گرداگرد نهال خرما. (منتهی الارب) ، چاههائی که یکی بسوی دیگری روان باشد، زمین نرم که در آن چاهها برابر و مقابل کنند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، دهانۀ کاریز و آب راهۀ کاریز. (منتهی الارب)
- فقیر
گدا، بیچاره، نادار، مسکین، بی چیز
- فقیر ((فَ))
تهیدست، تنگدست
- فقیر
تهی دست، تهیدست، تنگدست
- فقیر
بیچاره، بی نوا، تنگدست، تهی دست، بدبخت، درویش، سائل، غریب، کم بضاعت، گدا، محتاج، مسکین، مفلس، ندار، نیازمند
متضاد: غنی
متضاد: غنی
- فقیر
الفقراء
- فقیر
Impoverished, Poor, Wretched
- فقیر
appauvri, pauvre, misérable
- فقیر
impoverito, povero, misero
- فقیر
empobrecido, pobre, miserável
- فقیر
обедненный , бедный , жалкий
- فقیر
verarmt, arm, erbärmlich
- فقیر
ubogi, biedny, nędzny
- فقیر
бідний , жалюгідний
- فقیر
empobrecido, pobre, miserable
- فقیر
দরিদ্র , দরিদ্র , হতভাগ্য
- فقیر
غریب , غریب , بدبخت
- فقیر
arm, ellendig
- فقیر
ยากจน , จน , น่าสมเพช
- فقیر
maskini
- فقیر
yoksul, sefil
- فقیر
貧しい , 惨めな
- فقیر
贫困的 , 贫穷的 , 悲惨的
- فقیر
가난한 , 가난한 , 불쌍한
- فقیر
miskin, sengsara
- فقیر
दरिद्र , गरीब , दरिद्र
- فقیر
עני , עני , אומלל
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مؤنث واژۀ فقیر، تنگ دست، تهیدست، فاقد امکانات مثلاً شهرستان فقیر، در تصوف سالک
(فَ)
لغت نامه دهخدا
مردی عامی است اما بغایت آزاده و فارغ البال است. طبعش بد نیست. از اوست این مطلع:
ساخت پابوس تو ای سرو سرافراز مرا
هرکه را میل بدین نیست مسلمان نبود.
(از مجالس النفائس میر علیشیر نوایی ترجمه فارسی چ حکمت ص 166)
ساخت پابوس تو ای سرو سرافراز مرا
هرکه را میل بدین نیست مسلمان نبود.
(از مجالس النفائس میر علیشیر نوایی ترجمه فارسی چ حکمت ص 166)
(فَ)
لغت نامه دهخدا
فقر. فقیر بودن:
سعدی نظر بپوشان یا خرقه در میان نه
رندی روا نباشد در جامۀ فقیری.
سعدی.
دل چو غنی شد ز فقیری چه غم
روز رهایی ز اسیری چه غم ؟
خواجو
سعدی نظر بپوشان یا خرقه در میان نه
رندی روا نباشد در جامۀ فقیری.
سعدی.
دل چو غنی شد ز فقیری چه غم
روز رهایی ز اسیری چه غم ؟
خواجو
در تازی نیامده تنگدستی، بی توانی در سوفیگری تهیدستی فقر، عدم اختیار را گویند که علم و عمل از او مسلوب شده باشد