- فظاظه
درشتخوی گردیدن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). فظاظ. رجوع به فظاظ و فظظ شود
معنی فظاظه - جستجوی لغت در جدول جو
- فظاظه(فُ ظَ)
پاره ای از آب نر، پاره ای از هر چیزی. (منتهی الارب). قطعه. (اقرب الموارد)
- فظاظه
پاره پاره ای از چیزی فظاظت در فارسی درشت خویی بد زبانی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سَ)
لغت نامه دهخدا
به رسوایی انجامیدن کار، از حد درگذشتن در رسوایی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به فضاحت شود
(فَ ظَ)
لغت نامه دهخدا
درشتخویی: سلطان سعید را از فظاظت خوئی و درشتی عادت وخامت حاصل آمد. (جهانگشای جوینی). رجوع به فظاظه شود
(دَهَْ یْ)
لغت نامه دهخدا
درشت خوی گردیدن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). فظاظه. فظظ. فظ. رجوع به این مدخل ها در ردیف خود شود
