معنی فسمتیخ - جستجوی لغت در جدول جو

فسمتیخ(فْسَ / فَ سَ)

لغت نامه دهخدا

ستیغ، بلندترین تیغۀ کوه، بلندی کوه، سر کوه، تیزی کوه، راست، بلند، راست ایستاده مانند ستون و نیزه، برای مثال خم آورد پشت و سنان ستیخآآآ / بزد تند و برکند هفتاد میخ (فردوسی - لغت نامه - ستیخ)

فرهنگ فارسی عمید

استیخ

(اِ)

ستیخ. هر چیز راست و بلند چون ستون و نیزه. مستوزی: اتطاء، استیخ ایستادن. (منتهی الارب).
- استیخ شدن، راست شدن.
- استیخ کردن، سیخ کردن. راست و شق کردن، چنانکه نره را.
- استیخ کردن گردن یاگوش و جز آن، راست و بلند کردن گردن یا گوش و غیره: اثراب الیه، گردن را استیخ کرد بسوی او در نگریستن. انشظاظ، استیخ کردن نره را. (منتهی الارب). و امروز سیخ شدن و سیخ کردن گویند، مداجاه. مدارا کردن، مغالطه. (از قطر المحیط)

ستیخ. هر چیز راست و بلند چون ستون و نیزه. مستوزی: اتطاء، استیخ ایستادن. (منتهی الارب).
- استیخ شدن، راست شدن.
- استیخ کردن، سیخ کردن. راست و شق کردن، چنانکه نره را.
- استیخ کردن گردن یاگوش و جز آن، راست و بلند کردن گردن یا گوش و غیره: اثراَب الیه، گردن را استیخ کرد بسوی او در نگریستن. انشظاظ، استیخ کردن نره را. (منتهی الارب). و امروز سیخ شدن و سیخ کردن گویند، مداجاه. مدارا کردن، مغالطه. (از قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

فسمین

فسمونیون. اسفیداج سرب. (فهرست مخزن الادویه). رجوع به فسمونیون است

لغت نامه دهخدا

فتیخ

(فَ دَ)

موضعی است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

فسیخ

(فَ)

آنکه به حاجت خود نرسد و صلاح کار را نشاید. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا