- فریفته
فریب خورده، گول خورده، کنایه از شیفته
معنی فریفته - جستجوی لغت در جدول جو
- فریفته (فِ / فَ تَ / تِ)
فریب خورده. گول خورده. (فرهنگ فارسی معین) :
شما فریفتگان پیش او همی گفتید
هزار سال فزون باد عمر سلطان را.
ناصرخسرو.
، مغبون. زیان دیده، شیفته. شوریده. عاشق شیدا. (فرهنگ فارسی معین).
ترکیب ها:
- فریفته شدن. فریفته شده. فریفته گردیدن. رجوع به همین مدخل ها در ردیف خود شود
شما فریفتگان پیش او همی گفتید
هزار سال فزون باد عمر سلطان را.
ناصرخسرو.
، مغبون. زیان دیده، شیفته. شوریده. عاشق شیدا. (فرهنگ فارسی معین).
ترکیب ها:
- فریفته شدن. فریفته شده. فریفته گردیدن. رجوع به همین مدخل ها در ردیف خود شود
- فریفته
فریب خورده گول خورده، مغبون زیان دیده، شیفته شوریده عاشق شیدا
- فریفته ((فِ یا فَ تِ))
فریب خورده، گول خورده، شیفته
- فریفته
دلباخته، شوریده، شیدا، شیفته، غاوی، مجذوب، مفتون، وامق، فریب خورده، گول خورده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
حیله کردن، فریب دادن، کلک زدن، تنبل ساختن، گول زدن، دستان آوردن، نارو زدن، سالوسی کردن، مکر کردن، ترفند کردن، تبندیدن، اورندیدن، پشت هم اندازی کردن، گربه شانه کردن، خدعه کردن، غدر کردن، مکایدت کردن، شید آوردن، حقّه زدن، چپ رفتن، کید آوردن، غدر داشتن، غدر اندیشیدن، نیرنگ ساختن برای مثال به مدارای هیچ کس مفریب / از مراعات هرکسی بشکیب (نظامی۴ - ۶۸۰)
فرشته، موجودی آسمانی و غیر قابل رؤیت که مامور اجرای اوامر الهی است و مرتکب گناه نمی شود، امشاسپند، امهراسپند، فروهنده، طایر قدس، ملک، طایر فلک
(مَ حَ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
پهلوی فرفتن. فریبیدن. فرهیفتن. فریب دادن. گول زدن. گمراه کردن. (فرهنگ فارسی معین). بازی دادن. (یادداشت بخط مؤلف). این کلمه مصدر ماضی است و مضارع و امر آن از فریبیدن اشتقاق می یابد:
همانا دلش دیو بفریفته ست
که بر بستن من چنین شیفته ست.
فردوسی.
تو با تاج و با تخت نشکیفتی
خرد را بدینگونه بفریفتی.
فردوسی.
امیر مسعود عبدوس را فراکرد تا که کدخدایان ایشان را بفریفت. (تاریخ بیهقی). و در نهان حاجبش را طغرل که وی را عزیزتر از فرزندان داشتی بفریفتند. (تاریخ بیهقی). بجای آوردند که ایشان را فریفته اند. (تاریخ بیهقی).
ترا به مهره و حقه فریفتند ایراک
چو حقه بی دل و مغزی، چو مهره بی سر و پا.
خاقانی.
، فریب خوردن. گول خوردن. (فرهنگ فارسی معین) :
خرد را کنی بر دل آموزگار
بکوشی که نفریبی از روزگار.
فردوسی.
پیری عالم نگر و تنگیش
تا نفریبی به جوان رنگیش.
نظامی.
مرا آن به که از شیرین شکیبم
نه طفلم تا به شیرینی فریبم.
نظامی.
نفریبی به آشنایی کس
کس خود تیغ خودشناسی بس.
نظامی
همانا دلش دیو بفریفته ست
که بر بستن من چنین شیفته ست.
فردوسی.
تو با تاج و با تخت نشکیفتی
خرد را بدینگونه بفریفتی.
فردوسی.
امیر مسعود عبدوس را فراکرد تا که کدخدایان ایشان را بفریفت. (تاریخ بیهقی). و در نهان حاجبش را طغرل که وی را عزیزتر از فرزندان داشتی بفریفتند. (تاریخ بیهقی). بجای آوردند که ایشان را فریفته اند. (تاریخ بیهقی).
ترا به مهره و حقه فریفتند ایراک
چو حقه بی دل و مغزی، چو مهره بی سر و پا.
خاقانی.
، فریب خوردن. گول خوردن. (فرهنگ فارسی معین) :
خرد را کنی بر دل آموزگار
بکوشی که نفریبی از روزگار.
فردوسی.
پیری عالم نگر و تنگیش
تا نفریبی به جوان رنگیش.
نظامی.
مرا آن به که از شیرین شکیبم
نه طفلم تا به شیرینی فریبم.
نظامی.
نفریبی به آشنایی کس
کس خود تیغ خودشناسی بس.
نظامی
فریفتن، مسحور کننده
