معنی فریادناک - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فریبنده، فریب دهنده، برای مثال آدمی کاو فریبناک بود / هم ز دیوان این مغاک بود (نظامی۴ - ۶۷۸)

(فَرْ مَ / مِ)

نامه ای که در آن یاری و کمک خواهند: فریادنامه ها به اطراف نوشت و استعانت و استغاثت کرد. (ترجمه تاریخ یمینی)

(فَرْ کُ)

در حال فریاد کردن و فریاد کشیدن:
رفت از پی آهوان شتابان
فریادکنان در آن بیابان.
نظامی.
فریادکنان بسرای احوص درآمد. (تاریخ قم)

(فَرْ زَ)

در حال فریاد زدن. فریاد کنان. رجوع به فریاد زدن شود

(فَ)

فرحناک. (ناظم الاطباء). رجوع به فرحناک شود

(فِ / فَ)

فریبنده. فریب کار. فریب آمیز:
آدمی کو فریبناک بود
هم ز دیوان این مغاک بود.
نظامی.
مکروه طلعتی است جهان فریبناک
هر بامداد کرده بخوبی تجملی.
سعدی

(فُرْ رَ نَ)

از قرای مرو است. (از معجم البلدان)

فریبنده فریب دهنده. یا زبان فریبناک. زبان چرب و نرم و فریبنده: آمد آن خواهر زبانی باز با زبانی فریبناک و دراز

((~. مِ))

شکایت نامه

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما