- فروت(فَرَ / فُ رَ / رُو)
بسیار و به عربی کثیر گویند. (برهان). بسیار و فراوان و کثیر. (ناظم الاطباء)
معنی فروت - جستجوی لغت در جدول جو
- فروت(دَ)
تباهکار گردیدن و زنا کردن. (ناظم الاطباء). در اقرب الموارد و محیط المحیط ’فرت’ بدین معنی است. رجوع به فرت شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پایین تر، پست تر، برای مثال دعوی مکن که برترم از دیگران به علم / چون کبر کردی، از همه دونان فروتری (سعدی۲ - ۶۷۸) ، به سوی پایین
(فُ تَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: فرو + تن، (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)، تواضعکننده و متواضع. (برهان)، خاضع. خاشع. نرم گردن. (یادداشت بخط مؤلف) :
فروتن بود شه که دانا بود
به دانش بزرگ وتوانا بود.
فردوسی.
فروتن بود هرکه دارد خرد
سپهرش همی در خرد پرورد.
فردوسی.
خورشید سرفکنده و مه خویشتن شناس
مریخ سرفکنده و کیوان فروتن است.
انوری.
- فروتن شدن، تواضع نمودن:
به آموختن چون فروتن شوی
سخن را ز دانندگان بشنوی.
فردوسی
فروتن بود شه که دانا بود
به دانش بزرگ وتوانا بود.
فردوسی.
فروتن بود هرکه دارد خرد
سپهرش همی در خرد پرورد.
فردوسی.
خورشید سرفکنده و مه خویشتن شناس
مریخ سرفکنده و کیوان فروتن است.
انوری.
- فروتن شدن، تواضع نمودن:
به آموختن چون فروتن شوی
سخن را ز دانندگان بشنوی.
فردوسی
افتاده، خاشع، خاضع، خاکسار، شکسته نفس، متواضع، محجوب
متضاد: خودخواه، خویشتن بین، متکبر
متضاد: خودخواه، خویشتن بین، متکبر
فروتن، فروتنی
