معنی فرماندار در فرهنگ فارسی عمید

بالاترین مقام اداری در شهرستان که از طرف وزارت کشور امور یک شهرستان را اداره می کند و تابع استاندار است، حاکم، حکمران شهر، فرماندار نظامی: در علوم سیاسی فرمانداری که در موقع ضرورت از طرف ارتش برای اداره کردن امور شهر تعیین می شود، حاکم نظامی

معنی فرماندار در لغت نامه دهخدا

کسی که کارهای شهری را اداره کند. (یادداشت به خط مؤلف). حاکم. عامل

معنی فرماندار در فرهنگ فارسی معین

حاکم، مأموری که از طرف وزارت کشور اداره امور شهر را به عهده دارد

معنی فرماندار در فرهنگ واژه مترادف متضاد

حاکم، حکمران، فرمانروا، والی

معنی فرماندار - جستجوی لغت در جدول جو

فرماندار

فرهنگ فارسی عمید

فرماندار

لغت نامه دهخدا

فرماندار

فرهنگ لغت هوشیار

فرماندار

فرهنگ فارسی معین

فرماندار

فرهنگ واژه مترادف متضاد

فرمانداری

شغل و عمل فرماندار، محل کار فرماندار و کارمندان زیردست او

فرهنگ فارسی عمید

فرماندهی

شغل و عمل فرمانده، حکومت

فرهنگ فارسی عمید

فرمان بر

فرمان بردار، آنکه فرمان کسی را می پذیرد یا اجرا می کند
فرمان پذیر، فرمان شنو، فرمان نیوش، سر به راه، سر بر خط، سر سپرده، نرم گردن، طاعت پیشه، طاعت ور، مطیع، طایع، مطاوع، مطواع، عبید، منقاد

فرهنگ فارسی عمید

فرماندهی

عمل و شغل فرمانده حکومت امارت امیری، ریاست واحدی از سربازان

فرهنگ لغت هوشیار

فرمانداری

شغل فرماندار، اداره ای که فرماندار با ماموران زیر دست خود در آن امور شهرستان رااداره کند. یا فرمانداری نظامی. حکومت نظامی که در مواقع ضرورت در شهر (یا شهرستان) بر قرار شود، محل فرماندار نظامی

فرهنگ لغت هوشیار

مهماندار

کسی که در سرای خود مهمان دارد، آنکه از مهمانان پذیرایی کند، ماموری متصدی پذیرایی فرستادن خارجی و غیره که موظف بود آنان را از میان شهرها و، مهمان دیه ها عبور دهد و بمقصد رساند. نواز: (بوسفیان گفت ما قومی مهمان داران و مهمان دوستانیم)

فرهنگ لغت هوشیار

فرمانبردار

مطیع تابع. توضیح بعضی این کلمه را به فتح ب خوانند از مصدر فرمان برداشتن، ولی این مصدر در فارسی مستعمل نیست و این ترکیب صفت فاعلی است از فرمان بردن، نامبردار باربردار

فرهنگ لغت هوشیار