معنی فدغمه - جستجوی لغت در جدول جو

فدغمه

لغت نامه دهخدا

(دَ لَ قَ)

گنگلاج گردیدن. (منتهی الارب). فدم بودن. (از اقرب الموارد). و رجوع به فدم شود، درمانده در سخن شدن، گول و درشتخوی شدن. (منتهی الارب) ، فدامه. (اقرب الموارد). و رجوع به فدامه شود

لغت نامه دهخدا

فدامه

(فَدْ دا مَ)

فدّام. فدام. فدّوم. گویند: از فرط فدامت گویی بر دهانش فدّامه نهاده است. (اقرب الموارد). رجوع به فدم و فدّام (ف د د) شود

لغت نامه دهخدا

فدامه

(دَ)

گنگلاج گردیدن. (منتهی الارب). رجوع به فدم شود، درمانده در سخن شدن. (منتهی الارب). فدم گردیدن. (اقرب الموارد). رجوع به فدم شود، گول و درشت خوی شدن. (منتهی الارب). فدامت. رجوع به فدامت و فدم شود

لغت نامه دهخدا

دغمه

(دُ مَ)

دیزه. (منتهی الارب). رنگ اسب دیزه. (ناظم الاطباء). دغم که رنگی است. (از اقرب الموارد). رجوع به دغم شود

لغت نامه دهخدا

دغمه

(دُ غَ مَ / مِ)

ابوینی. تنی. مقابل اگئی که ابی تنها یا امی تنهاست. برادر تنی. خواهر تنی. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

فدمه

(فَ مَ)

مؤنث فدم. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به فدم شود